Aller au contenu

Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/229

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

i86.

��Pars Tertia.

��[99

��10

��i5

��rere ; ad exemplum ejus quod paulo antè notatura eft a de Cometis. Et certè innumerae illae insequalitates inftar montium & vallium, quœ in ejus facie obverfâ perfpicillorum ope deprehenduntur, minorem ipfius foliditatem videntur arguere ; hujufque minoris folidi- tatis caufa effe poteft, quôd alia ejus faciès, quse nun- quam in confpeâum noftrum venit, folùm lumen di- recte à Sole miflum excipiat, hsec autem etiam illud quod ex terra refleditur.

Neque magis mirabimur, quod Luna videatur ali- quantô celeriùs moveri, & in omnes partes à curfu fuo minus aberrare, cùm plena eft vel nova, quàm cùm dimidia tantùm apparet; five cùm eft verfùs partes

���cœli B vel D, quàm cùm eft verfùs A vel C. Quia cùm globuli cœleftes, qui continentur in fpatio ABCD, ratione magnitudinis & motûs diverfi fint, tam ab iis

��CLIII. Cur Luna celeriùs «n- cedat, & à fuo motu medio minus aberret in conjunâionibus, quàm in quadris ; & cur ejus ccelum non fit rotundum.

��a. Art. cxïx et cxxxii, p. 168 et p. 182.

�� �