J85-286.
��Pars Quarta.
��)°}
��10
��i5
��20
��25
��detegi poteft ex eo, quôd etiamfi plus fibi appenfi ferri fuftineat, | non tamen idcirco plus ad fe alliciat, fi vel minimum ab eo removeatur ; nec etiam plus fuftineat, fi corpus aliquod, quantumvis tenue, interjaceat : hinc enim apparet, iftam majorem ejus vim ex folâ differentiâ contactas oriri : quod nempelaminae ferreae meatus aptiffimè congruant cum meatibus ferri ipfi appenfi, & ideô particule ftriatse, per hos meatus ex uno ferro in aliud tranfeuntes, omnem aërem interme- dium expellant, emciantque ut eorum fuperficies, fe invicem immédiate contingentes, difficillimè disjun- gantur: jamque fuprà oftenfum eft a , nullo glutino duo corpora meliùs ad invicem pofle alligari, quàm immediato contaétu. Meatus autem magnetis non ita congruunt cum meatibus ferri , propter materiam lapideam quse in eo eft; hincque fit, ut femper ali- quantulum fpatii inter magnetem & ferrum debeat remanere, per quod particule ftriatae ex unius mea- tibus ad meatus alterius perveniant.
Mirantur etiam nonnulli, quôd quamvis poli ma- gnetis contrariée virtutis elfe videantur, fe tamen in- vicem juvent ad ferrum fuftinendum : ita ut, fi ambo laminis ferreis armentur, poffint ferè duplo plus ferri fimul fufti- nere, quàm unus folus. Nempe, fi AB eft magnes, cujus polis adjundse funt laminae C D & E F, < ita utrimque prominentes, ut ferrum G H iis applica- tum fuperfi cie fatis latâ ipfas tangat : hoc ferrum G H
a. Pars II, art. lv, p. 71.
b. Propriété 24, p. 286, 1. 16.
���CLXXIII.
Cur ejus poli, quamvis contrarii, fe invicem juvent ad ferrum fu- ftinendum b .
�� �
