l8 EPISTOLA 8-10.
Magnam autem invidiam putas in me concitare, quôd in ipfâ pofuerim, nullius quœjlionis folutionem, ope principiorum Peripateticce Phîlofophice peculiarîum, datam unquam fuijfe, quant non pojjim demonflrare ejfe illegitimam & falfam a . Sed hîc defidero prudentiam 5 tuam ; prodis enim caufam quam défendis, & mea ver- ba confirmas, cùm nullam talem folutionem, quse à me falfitatis argui non poflit, exhibeas, fed tan|tùm pro omni refutatione, me tenebrionem &Jiultum voces : quia fatis homines fciunt te femper in aliis provocan- 10 dis, & in quaeftionibus proponendis quàm maxime fuiffe liberalem. [Ita etiam infra, pag. 88, eadem mea verba iterum refers & folis convitiis réfutas.] Atque hinc profedô detegent minus do&i paupertatem Phi- lofophiae vulgaris : quamvis enim eam fortaffe aliàs i5 fsepe audiverint à multis contemni, quia tamen ipfam ut divinarum & humanarum rerum cognitionem, alia- rumque omnium fcientiarum fundamentum, tu & tuî fimiles venditatis, nunquam haud dubiè fufpicati funt eam ufque adeô effe infelicem, ut ne unius quidem 20 rei certam cognitionem contineat. Sed nunc quis du- bitet, fi quam contineret, quin vel à te hoc in loco, vel jam ante ab aliquo ex Patri|bus Societatis Jesu, ad quorum Superiorem verba quae citafli fcripta funt, & quos nofti effe do&ifîimos, fed qui tamén hac de re 25 hadenus filent, fuiffet prolata ? Quantum autem ad doétiores, jam dudum omnes fatis fciunt nullam plané demonftrationem principiis Peripateticae Philofophiae peculiaribus poife fuperftrui ; & quia videbunt me nihil aliud ibi jaftaffe, nifi tantùm quôd, fi quce ratio- 3o
a. Voir t. VII, p. 579, 1. 3o, à p. 58o, 1. 3.
�� �
