112
��EPISTOLA i6i-i63.
��quid hac de re fcribat Apoftolus Paulus, i Cor. \) : Si linguis hominum loquar & Angelorum , Charitatem autem non habuero*, faélusjum velut ces Jonans, aut cym- balum tinniens. Et Ji habuero prophetiam, & noverim my- Jîeria omnia & omnem fcientiam ; & Ji habuero omnem 5 fiiem ita ut montes transférant, charitatem autem non habuero, nihil fum. Et Ji dijlribuero in cibos pauperum omnes facultates meas, & Ji tradidero corpus meum ita ut ardeam, charitatem autem non habuero, nihil mihi pro- dejl. Ex quibus patet omne aliud Dei donum, quod in 10 aliquo homine effe potefl, nifi cum charitate fit con- jundum, nihili plane effe faciendum. Signa autem, ex quibus Cha|ritas agnofci poteft, ibidem ab Apoftolo fie recenfentur : Charitas patiens ejl, benigna ejî. Cha- ritas non œmulatur, non agit perperam, non inflatur, non i5 ejl ambitioja, non quœrit quœ fua funt, non irritatur, non cogitât malum, non gaudet fuper iniquitate : congau- det autem veritati. Unde fequitur, illos, qui funt irae impatientes, maligni, invidiofi, turbulenti, timidi, ar- rogantes, litigiofi, truculenti, maledici, conviciatores, 20 & mendaces, nullo modo habere Charitatem.
Cùm autem haec Charitas, hoc eft, fanda amicitia, quâ Deum profequimur, & Dei caufâ etiam omnes homines, quatenus feimus ipfos à Deo amari, raa- gnam habet affinitatem cum honeftâ illâ humanâ ami- 25 citiâ, quœ inter viros familiaritate conjundos effe folet : optime, ni fallor, utriufque officia fimul expen- demus. Una eft tantùm | fumma régula, ut nunquam
2 1 Non à la ligne (/" édit.).
a. Texte de la Vulgate : habeam (pro habuero).
�� �
