184 EPISTOLA 263-265.
fum, tam infandum, ut idcirco mores mei fint cul- pandi. Mentem corpori meo non indidi, nec ingenium mihi fabricavi ; de folis operibus voluntatis, cujus mihi regimen Deus permifit, fpondere poffum. Sed cùm me mendacem, verjîpellem, fraudulentum, decepto- 5 rem, fexcenties in veftro libro appelletis, ac deinde in fine affirmetis me iifdem artibus, quibus Vaninus, in im- peritorum ani\mis Atheifmi thronum erigere laborare, ut fcilicet leétori perfuadeatis me multis malis artibus & fallaciis id praeftare conari : quoniam hoc pertinet ad 10 mores, qui ex voluntatis arbitrio dépendent, non pof- fum, honore falvo, nec etiam falvâ erga Deum pie- tate, de tam atroci & execrandâ calumniâ non queri. Nam fane, fi talis effem qualem me in libro ifto defcri- bitis, in nullâ republicâ bene inftitutâ effem feren- >5 dus ; quin etiam, fi vel fufpicio tanti criminis meâ culpâ de me haberetur, quamvis falfa & injufla effet, fatis daret caufae iis apud quos verfarer, ad me fuis finibus non immérité expellendum ; atque ita totus mihi terrarum orbis claudi poffet, cui tamen, fi ulli 20 mortalium, optimo jure patere nonnulli arbitrantur, quiafciunt me illis ftudiis incumbere, quse univerfae humanae gen|ti utilia effe poffunt, ac nulli privato damnofa. Cogor etiam, ex pietate, maledicentiae veftrae reûftere : quia fi vobis forte crederetur, hoc ipfo péri- 25 ret fructus rationum, quibus, exiftentiam Dei demon- ftrando, Atheifmum evertere conatus fum ; neque enim bonae effe putarentur, fi ego, earum author, effem Atheifmi fufpeétus.
Verum quidem eft, illa quae contra me fcripfiftis 3o
29 Non à la ligne (/" édit.).
�� �
