5o-5i.
��XXXIII. Quomodo in omni motu integer circulus cor- porumjimul movea- tur.
���$8 Principiorum Philosophie
tur. Sed quôd ideo taies motus non fint rêvera diftin- di, patet ex eo, quôd unumquodque pundum cor- poris quod movetur, unam tantùm aliquam lineam defcribat. Nec refert, quôd ifta linea fa?pe fit valde contorta a , & ideo à pluribus diverfis motibus genita videatur : quia poflumus imaginari, eodem modo quamcunque lineam, etiam redam, quse omnium fimplioiffima eft, ex inânitis di- verfis motibus ortam effe. Ut fi linea AB feratur verfus CD, & eodem tempore pundum A feratur verfus B, linea reda AD, quam hoc pundum A defcribet, non minus pendebit à duobus motibus redis, ab A in B & ab AB in CD, quàm linea curva, quae à quovis rotœ pundo defcribitur, pendet à motu redo & circu- lari. Ac proinde, quamvis faepe utile fit unum motum in plures partes hoc pado diftinguere, ad faciliorem ejus perceptionem, abfolutè tamen loquendo, unus tantùm in unoquoque corpore eft numerandus.
Ex hoc autem quôd fuprà fuerit animadverfum b , loca omnia corporibus plena effe, femperque eafdem materiae partes œqualibus locis coœquari, fequitur nullum corpus moveri poffe nifi per circulum, ita fci- licet ut aliud aliquod| corpus ex loco quem ingreditur expellat, hocque rurfus aliud, & aliud, ufque ad ulti- mum, quod in locum à primo derelidum, eodem tem- poris momento quo derelidus eft, ingrediatur. Hocque facile intelligimus in circulo perfedo, quia videmus nullum vacuum, nullamque rarefadionem aut con-
a. Voir t. V, p. 168.
b. Art. xviii et xix, p. 5o et 5 1 .
��10
��i5
��20
��25
�� �
