Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, XII.djvu/635

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Appendice. ^91

Hinc Orbe toto celeberrimus, A Rtge fuo conditionibus honorificis euocatus,

Redierat ad contemplationis delicias ;

Vndè auulfus admiratione Maxim.e RegiNjE,

Qua:, quicquid vbique excelluit, fuum fecit,

Gratilllmus aduenit; leriô ei\ auditus ; & defletus obiit.

Dextra faciès.

Noverint Pofteri. Qualis vixerit RENATVS DES-CARTES;

^'t cuius Doclrinam oiim fufpicient, Mores imitentur.

Poft inftauratam à fundamentis Philorophiam

Apertam ad Penetralia Naturœ Mortalibus Viam,

Nouam, Certam, Solidam,

Hoc vnum reliquit incertum,

Maior in eo Modeltia effet, an Scientia?

Quae vera fciuit, verecundè aftîrmauit;

Falfa, non contentionibus, fed vero admoto refutauit:

Nullius Antiquoruni obtrcclator; nemini viuentium grauis.

Inuidorum criminationes purgauit Innocentià morum.

Iniuriarum ncgligens; Amicitias tenax.

Quod fummum tandem eft,

Ita per Creaturarum gradus. ad Creatorem eft conatus,

t oportunus Chriflo, Gratiae Authori, in auità Religione quiefceret.

I nunc, Viator, & cogita,

Quanta fuerit CHRISTINA, & qualis Auia,

Cui Mores ifti placuerunt.

Lipstorp. après avoir donné le texte des inscriptions de Chanut, )ntinue ainsi, p. 91-93 :

'< Cum hoc Illuftriflimi Viri monumento aliud conjunxit \'ir cele- berrimus Marcus Zuerius Boxhoniius, Hiiloriographus Aca- demiae Lugduno-Batavae in hanc formam :

RENATO DES CARTES,

NoBiLi Gallo,

Perronm Domino,

Cui quantum fit quod ne/cimus non ignoranti, & maximam partem eorum qux Jcimus, minimam eoruvi ejfe quœ ignoramus,

�� �