Vi properat charo patriam pro Principe linquens
Inter Sauromatas omnia dura pati,
Portius hos tibi dat primos, ô Francia, flores,
Quos iuuenis legit in Aonijs.
Accipite hos deſiderio commune leuamen,
Túque mi ciuis, túque tuæ patriæ.
Dúmque tuis abſens gratus celebrate Porti,
Gallia carminibus gaudeat aucta nouis.
I tantùm antiquis Coüs laudatur Apelles
Idaliæ incœptam matris ob effigiem :
Quantos, ingenio ſuper æthera notus, honores
Æuo Portagus poſteriore feret ?
Hic cui perfectâ quacunque ex parte tabellâ
Tam doctâ Idalius pingitur arte puer.
Pinguntur Puero, Matríque innata venuſtas,
Riſus, delitiæ, gratia blanda, iocus :
Cúmque arcu quas felle linit, quas melle ſagittas,
Ita, venena, dolus, vincula, flamma, faces :
Viderit vt quiſquis Portari carinen, Amoris
Et vultum, & mores ipſe videre putet.
Nec tanquam vidiſſe ſatis, ſimul ipſa profundo
Numina cum flammis pectore fixa gerat.