Page:Ernault - Petite grammaire bretonne.djvu/34

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée
21
SUBSTANTIFS

(et bastarded) ; manac’h moine, menec’h ; yar poule, yér, tréc. yir (et yarezed) ; korn corne, kern (et kerniou, kernio, kerniel) ; azen âne, ézen (et azened) ; planken planche, tréc. plénken, léon. plenk, plench ; kavel berceau, kevel (et kavellou, tréc. kavelho) ; rastel râteau ; restel (et rastellou, tréc. rastelho) ; ozac’h, tréc. oac’h, oc’h homme marié, ezec’h ; abostol apôtre, ebestel (et abostoled) ; askorn os, eskern, kador, tréc. kadoar chaise, tréc. keder (et kadoario, léon. kadoriou). Changements en i : maen, mean, men pierre, mein ; oan agneau, ein (et oaned) ; troad pied, treid ; kolen petit d’un animal, kelin ; korden corde, kerdin, tréc. kerden ; kroc’hen peau, krec’hin, tréc. -en ; krogen coquille, kregin (tréc. krogilhen, pl. kregilh), Maout mouton, fait meot (tréc. maouto, surtout au sens de « béliers »).

33. La terminaison plur. ier, quand elle ne s’ajoute pas à e (kleze-ier épées) ou à ou (bezou-ier bagues) est accompagnée de changements de voyelles (a en i ou e ; o en e : yalc’h bourse, ilc’hier ; sac’h sac, sier, seier ; kaz chat, kizier, kicher, tréc. kéjer, de même arc’h coffre, arche, falc’h une faux, fals faucille, garz haie ; roc’h rocher, reier, forc’h fourche, ferc’hier, de même porz cour, grande porte, etc. ; gaou mensonge, fait gevier, geier.

Quelques mots prennent -eier : glao pluie, dour eau (on dit aussi dourou, douriou).

Ti maison, prend en tréc. er ou e, en léon. ez.