POÈME LATIN DE FLÉCHIER. 421
Cuique suos animo licuit sibi (ingère mores.
[ndignumqae audere nefas ausoque potiri.
Illi eqoidem falsa se nobilitate tuentur.
Nobilitas vera est non vanam ostendere famam ,
Aut veteres titulos; non pietas ordine longo
Majorant effigies, aut priscis inclyta fastis
Nomina ; non adeo sœvas imponere Leges .
Àut premere imperio populos ; sed jura tueri
Cuique sua, auxilio miseros opibusque juvare.
Etdulcem régi patriteque impendere vitam.
Nunc mastas brepido volventes pectore curas,
Quos sprevere , timent , vultusque et jussa superba
Dissimulant , vulgique iras et t;edia mulcent.
Scilicet omne sibi metuit scelus; omnia virtus
Sperat, et afflictis redeunt solatia rébus.
Implicitis properat deeeptus fraudibus havres ,
Remque suam repetit ; leges implorât avito
Quisquis pulsus agro per rura aliéna domosque
Ibat inops : queritur violatam crimine judex
Ulusamve dolis Themidem; sanctosque sacerdos
Défendit Superum ritus , et vindicat aras.
Sic procul Arvernis pelluntur noxia terris
Crimina. Qui pravas vitam duxere per artes,
Justice indociles, mœstis qui damna tulere
Civibus, expendunt pœnas, veterumque malorum
Supplicia , et sanctas discunt non temnere leges.
Exorant alii populos, et furta reportant
Vindictam veriti, priscam sine judice labem
Eluere , et tacitos properant componere mores.
At quibus est hominum pietas despectaque Divum
Relligio, dulci patria domibusque relictis,
Condunt se latebris caecisve in montibus errant
Ultricesque trahunt furias pœnamque sequacem
Pauci, quos spectata fides et conscia virtus
Excitât, innocuae captantes prœmia famce
Et méritas laudes, aliéna pericula tuto
Accipiunt animo, et soutes miserantur amicos.
Quippe licet tumidaa vesana superbia mentes
Ôccupet, et scelerum late contagia serpant,
Sunt etiam dociles animœ, sunt nescia fraudis
Pectora , et antiqui restant vestigia juris.
Invenissepios, crebra inter crimina, gaudenl
Patricii proceres, lectorum curia patrum;
Et sontcs agitant , incorruptis<|iie vercndi
