Page:Garcin de Tassy - La Langue et la littérature hindoustanies en 1876.djvu/170

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

L- 170 -

Sâquî (Mir Gulam-i Hugaïn), de Bokhara, élève de Mir Schams ’uddin. ’

Sar ? (le saïyid Muhammad Ali), élève de Safir. Sarîr (Muhammad Nazir), de Belgram, élève de Scharal’. Sœrïr (Muhammad Mir Khan), élève de Satir. Sœrosch (lmdad Ali Khan), de Farrukhabad. ’ Sœmvœr (Azim uddaula Mir Muhammad Khan), de Dehli, élève de Sami, auteur d’un tazkira et d’un diwan. Sœrwœt (Muhammad-hakhsch), de Dehli, élève de Marhum. Sarwzzt (Mir Muhammad Muschabid), de Narnaul, habitant de Dehli.

Saulœt (le nabab Muhammad Taqui Khan), de Lalgnhau, élève ’de Nacikh.

Saulat (Cacim Ali Khan), de Bénarès. Sawâb (1) (Saadat Ali), de Dehli, habitant de Karnaul. Schab¢îh (le saîyid Dilder Haïdar), de Farrukhabad, élève de Safdar.

Schœbzîsch (Kalb Sijad Khan), d’Etawa, fils de Kalb Hugaïn Nadir. Schdd (Mir Yar Khan), de Mirath.

Schzîd (Schiv-pragad), de Dehli, élève de Taskin. — Schzîd (Rajab Beg Khan), élève de Jurat. (Sc/zcîd (Muhammad Avaz Khan), do Rampur, élève de Zaïgam. Sclzzîd, brahmane de Sikandarabad. SCILCZCZÈIL (Mirza Hugaïn Ali Khan), de Dehli, élève de Galib. Schzîdzîn (Miyan Rahman-bakhsch), élève de Nassakh, originaire de Faridpur, habitant de Calcutta. Schafac (Muhammad Ali Khan), de Farrukhabad. Schqfœczzt (Mir Bascharat Ali), d’Haïderabad du Décan. Sc/zqâzcat (Schukr ullah), de Bénarès, élève de Tapan. W SCILQ/ZICHÉ (Abd urrahim), de Calcutta, élève en médecine. Schafœcœt (le saïyid Muhammad Hugaïu), de Dehli, élève de Sahbayi, a aussi écrit en persan. Schafc (le schaïkh Nacir Ali), de Farrukhahad. Schafc (Tulci Ram), élève d’Hoschya1·. r Schâguil (Schaîkh Amir uddin), connu sous le nom de Maulawî Amir ulla/L, élève de Mashafi..

Schâh (Darwesch Khuda-agah), de Dehli. Schtî/L (Ali Khan), de Dehli..

Schâ/zî (Mujahid uddin), de Dehli, élève de Sabir. (1) L’. ? représente ici la quatrième lettre de l’alphabet arabe.