Page:Guyot-Jomard - Manuel breton-francais, 1863.djvu/75

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée
— 69 —

Penaus, diam, é vourret hui ag er gouian.

Ker berr é en dé, kel luem é er iennion.

Ne ver erhat meit étal en tan.

Ha hui e zou bet é risklein ar er skorn.

Ne zoug ket hoah er skorn.

Chonj e huès hui a vlai er gouian bras.

Ia, iein bras oé ér blai-sé.

En éerh a holas en doar tri mis abeh.


Comment, diantre, aimez-vous l’hiver.

Le jour est si court, le froid est si piquant.

On n’est bien qu’auprès du feu.

Avez-vous été glisser sur la glace.

La glace ne porte pas encore.

Vous rappelez-vous l’année du grand hiver.

Oui, le froid était grand cette année-là.

La neige couvrit la terre durant trois mois.


XXIX. LE PRINTEMPS.


Er blai-men, n’en dès ket bet a ouian.

Ken tuem é en héol ma véhé laret é omb én newé han.

Hirreah em boé ag en newé han.

N’en dès sassun hag a garran kement él en newé han.

Kement tra zou e zou é bleu.

Ol er gué é zou guen ged er bleu.

Mar bé mad en amzer, bout e vou paud a freh.

Ol en eined a gan, hag a hra nehieu.

Deh, me mès guelet ur guignel.


Cette année, il n’y a point eu d’hiver.

Si chaud est le soleil, qu’on dirait que nous sommes au printemps.

J’avais hâte d’être au printemps.

Il n’y a point de saison que j’aime autant que le printemps.

Tout est en fleurs.

Tous les arbres sont blancs de fleurs.

Si le temps est bon, il y aura beaucoup de fruits.

Tous les oiseaux chantent et font des nids.

Hier, j’ai vu une hirondelle.