Page:Julien Delaite - Essai de grammaire wallonne - Le verbe wallon, 1892 (partie 1) et 1895 (partie 2).djvu/62

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
— 52 —
Imparfait.
Première conjugaison. 2de conjug. Troisième conjugaison. 4me conjug.
Singulier. 1re pers. tꞓãt-ĕ́v măn̮-īv vĩd-ĕ́v fĭn-ĭh-ĕ́v sĩt-ĕ́v bŭv-ĕ́v
2e  » tꞓãt-ĕ́v măn̮-īv vĩd-ĕ́v fĭn-ĭh-ĕ́v sĩt-ĕ́v bŭv-ĕ́v
3e  » tꞓãt-ĕ́v măn̮-īv vĩd-ĕ́v fĭn-ĭh-ĕ́v sĩt-ĕ́v bŭv-ĕ́v
Pluriel. 1re pers. tꞓãt-ī măn̮-ī vĩd-ī fĭn-ĭh-ī sĩt-ī bŭv-ī
2e  » tꞓãt-ī măn̮-ī vĩd-ī fĭn-ĭh-ī sĩt-ī bŭv-ī
3e  » tꞓãt-ī
ou bien īvĕ̀
măn̮-ī
ou bien īvĕ̀
vĩd-ī
ou bien īvĕ̀
fĭn-ĭh-ī sĩt-ī
ou bien īvĕ̀
bŭv-ī
INFINITIF. tꞓãt-ĕ́ măn̮ī vĩd fĭnĭ sĩtī bœ̄́r
cantare manducare vendere finire sentire bibere