Page:Le Roman du Renart, 1826, tome 3.djvu/215

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Sire, fait Morout, entendez,
Se vos à mengier me donez
Tant que je sente un poi mon cuer,
Je vos di bien que à nul fuer
Ne sauroiz chose conmander
Que ne face sanz demorer ;
Et bien sachoiz sanz nule dote,
Qant j’avoie ma force tote,
Ne m’eschapast n’à bois n’à plain
25380Biche ne cers, ne porc ne dain,
Ne beste nule, tant fust saje.
Trop avoie grant vaselage,
Car moult avoie grant effors ;
Mès d’où que viegne li confors,
A mangier me conforteroie,
Que bien sai se mangié avoie,
Onc ne fui si fort à nul tens
Conme je seroie par tens.
Morout parole, cil se test ;
25390Beax sire, fait-il, se vos plest
Qu’à mangier aie à mon voloir,
Ne sauroiz riens amentevoir
Ne conmander que je ne face.
S’à mangier ai par vostre grace
En ma force me r’auroiz mis
Et ge serai moult vostre amis.
Dist Droïns, asez en auroiz,
Que jà tant mangier ne sauroiz