Dignus, dignus est intrare
In nostro docto corpore.
[Cum bona venia reverendi præsidis,
Filiorum Hippocratis,
Et totius coronæ nos admirantis,
Petam tibi, resolute bacheliere,
Non indignus alumnus di Monspeliere,
Quæ remedia cæcis, surdis, mutis,
Manchotis, claudis, atque omnibus estropiatis,
Pro coris pedum, malum de dentibus, pesta, rabie
Et nimis magna commotione in omni novo marie.
Convenit facere.
Clysterium donare,
Postea seignare,
Ensuita purgare.
Bene, bene, bene, bene respondere.
Dignus, dignus est intrare
In nostro docto corpore.
Super illas maladias,
Dominus bachelierus dixit maravillas ;
Mais, si non ennuyo doctissimam facultatem
Et totam honorabilem companiam
Tam corporaliter quam mentaliter hic præsentem,
Faciam illi unam quaestionem ;
De hiero maladus unus
Tombavit in meas manus,
Homo qualitatis et dives comme un Crésus.
Habet grandam fievram cum redoublamentis,
Grandam dolorem capitis,
Cum troublatione spiriti et laxamento ventris ;
Grandum insuper malum au côté[1],]
Cum granda difficultate
Et pena a respirare.
Veuillas mihi dire,
Docte bacheliere,
Quid illi facere.
- ↑ Var. Super illas maladias.
Doctus bachelierus dixit maravillas ;
Mais, si non ennuyo dominum præsidens,
Doctissimam Facultatem,
Et totam honorabilem
Companiam ecoutantem,
Faciam illi unam questionem.
Des hiero maladus unus
Tombavit in meas manus ;
Habet grandam fievram cum redoublamentis
Grandam dolorem capitis,
Et grandum malum au côté.