Page:Mugnier - Les Savoyards en Angleterre au XIIIe siècle et Pierre d’Aigueblanche évêque d’Héreford.djvu/285

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

284

dentî viro et nobis karissimo Bonifacio de Sabaudia, procuratore Beliicensis ecclesie, avuncalo nostro, sibi canonice ac concorditer providerint in archiepisoopum et in patrem, et nos provisionem eandem ratam habeamus quantum nostra interest et acceptam^ dilectum et fidélem clericum, nuncium et procuratorem nostnim magistrum Robertum Anketil, canonicum Dolensem, a nobis gratum ad hoc et alia nostra négocia que sibi hac vice apud Sedem apostolicam promovenda commisimus constitutum, ad Sancte Paternitatis Vestre pedes transmisimus, dévote per eum et per présentes litteras nostras ex affectu cordis intimo quantum possumus humiliter supplicando quatinus in eodem B., avunculo nostro, gemmam, nobilitatem morum et generis, et tam ipsius quam suorum devoiionem erga Deumet Romanam Ecclesiam attendentes, nec non utilitatem regni tanquam rei nostre pensantes dictum B. jam à Deo promissum nobis in subsidium spéciale, et profi nostre non modicum fulcimentum et Cantuariensi ecclesie in archiepiscopum difficullate qualibet et inpedimento post positis, impenso de Sedis apostolice liberalitate consueta, confirmalionis munere concedatis, in hoc vel de jure quo dictum B. juvari credimus, vel, si necesse fuerit, de gratia speciali, petitionem nostram sic efflcaciter admittentes quod ex eo paterne dilectionis afifectum quem erga nos et heredes nostros geritis manifestis ut optamus, indiciis ostendatis, et nos ad exaltacionem corone nostre fructum quem bene de sublato nobis majore fratre speravimus, de minore per Dei gratiam conséquentes, vobis et sancte Romane Ecclesie fortius imposterum astringatis. Rogamus et attentius supplicamus ut inpresenti négocie et aliis ad nos spectantibus, dicto clerico nostro exauditionis aures benivolas prebeatis, de sedis