Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/126

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

brava, compè ! Dé papa pariabrava, to wa crai a bois pou fait cannon ; a la Bagòte, mo wai, aussi, pi belle pied gomme alastique.

— A Sainnemari mo allé pi souvent. Li gain oune blangue placè yé la, lò li té ca monté, lò li té ca descendne, milate Sainnemari yé la, té ca tiré coup l’fisi, pou saloué so cannon. Mé li déteinne, athò la. Li gain oune lapeau case, hein ! to meinme wa gain la peinne pou li.

— Mo prospété, la Courcibo, qué oune mouché yé c’appelé, Mérel-méré. Mo pas jain wai moune content drogué yé cò conça. La danbois, tout patout, nous té ca poté, oune pagra, plein qué médicanment, oune so, pou li.

— Et michaint, athò ! Mo ca assouré to, li té pou ca joué. li té pronmette nous, oune tas di bon quichose, pou lò nous wa descendne. Compè ! palò milate a bois pouri.

— Heinbin ! to wai, mo allé beaucoup côté. Mo travaille qué blangue, qué milate, qué nègue ; mo contré qué moune qui bon, qué moune qui mauvé ; mo pas jain gain, engnin qué yé. D’abò to ca fait to travail, qui ça to wlé yé dit to ?

Lò yé fini causé di placé yé la.

— Mo ké la chasse dimain qué Couillè, dit