oune pied bois, qui couvri qué sapajou. Atipa coumencé roumassé grainne bois la, ca mangé.
— To ca mangé grainne bois, to pas connaîte conça, dit Couillè. Est-ce to savé, si ça poas poéson ?
— Enwa, compè ! réponne Atipa ; d’abò to wai macaque ca mangé li, li bon. Sapajou, a pas pitit lode macaque ?
Kou Atipa fronmein so bouche conça, oune paque sauté plipe ! encò moceau, li té passé landans jamme Couillè. Anvant li gain danbois, òte bò chimin, Couillè prend so fisi, tow ! chia ! Ou wa dit li té baille paque la, oune pied di pli.
— Compè, dit Atipa, qué foutant, si ça conça to ca tiré, nous qué rentré Cayenne cahudé.
Lò yé rivé, bò di Lanmiranne, yé wai oune mangnè calbet landans savanne la.
— Si nous té ca baille, oune coup, ici la, doumandé Couillè ? en nous wai, anvant, si li gain moune, landans calbet la.
Yé trouvé, la calbet la, oune vié nègue yé c’appelé Coumba. Li quélingue tout dichiré là-sous li, semblé oune nègue maron.
— Pou qui ça, doumandé Atipa, ou vini rété ici la, ou, onne so, conça ?