Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/70

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

neige dit, mé nous, yé pas gain engnin, pou yé mange. Lò la, compè, veillé to cò. Loup dèrhò, tout patou, ca çassé moune.

— Si to viré, bò di mangé athò, qui ça to ké wai ? Vianne qué dipain, oune so, dipis bonne annein, jouq saint Silvesse.

— Posson pauve ca mangé, limanne, mèlan, rouget ; ici la, ça pou chin, oune so, to wa metté yé la difé. Yé ca dit to, blangue France pas content posson. Coument to wlé li content posson ? li pas connaite li ; a mauvé posson, oune so, li gain. Nous machoran, nous coco, nous coumarou, si yé té gain yé, a gros tête, oune so, qui té wa mangé yé.

— Yé divin pas gain, oune grainne résin landans. Yé ca fait li, qué toute guiabe. divin nous ca boai, ici, a divin moune riche ca boai, en France. Yé obligé voyé nous bon divin ; sans ça, li té wa trounein landans navi, anvant li rivé.

— Toute yé zaffai, pou mangé, gain zingrédient landans. Yé saindoux, ça souif, pou gressé roue cabouret.

— nous pouvé gain dibè, fronmage, saindoux, qui millò passé yé pa. Nous gain dilaite, nous gain cochon. Si nous pou ca fait yé, nous meinme, tant pis pou nous.