334 LETTRES ET DOCVMEN’TS.
diutius quàm fperabas, & ur mihi ftudiorum meo- rum frudus aliquis conflarec, ad Vrbis topographiam aggrederer, afcicis mecum Nicolao Regio, Claudioque Cappuifio, domellicis tuis iuuenibus honertiflimis, antiquicatifque ftudiofifïïmis, ecce cibi excudi cœptus eft Marliani liber. Cuius mihi quidem ita leuationi confeflio fuie, uc efTe folec luno Lucina cum jegre parientibus adeft. Eundem enim fœtum conceperam, fed de edirione angcbar equidem animo atque inti- mis fenfibus. Etfi enim argumentum ipfum excogi- tationem non habebat diflficilem, non facile tamen uidebatur rudem & congeflitiam molem enucleatè, apte, & concinnè digerere. Ego ex Thalecis Milefij inuenco, fublaco Sciochero Vrbem uicatim duda ab orientis obeuncifque folis, tum Auflri atque Aquilo- nis partibus orbita tranfuerfa parciebar, oculifque defignabam : Ille à montibus graphicen maluit aufpi- cari. Hancce tamen fcribendi rationem, tantum abeft ut reprehendam, ut ualde ego ipfi gratuler, quôd id ipfum cum agere conarer, anteuerterit. Plura enim unus prasflitit, quàm expeâare quis ab omnibus feculi huiufce noil ; ri quamlibet eruditis potuifTet. Ita the- fim abfoluit, ita rem ex animi mei fententia trafta- uit, ut quantum ipfi ftudiofi omnes difciplinarum honefliorum debeant, quominus tanfundem ego unus debeam non recufem. Molertum id demum fuit, quod clara principis patrixque uoce reuocatus urbe ante cefîifti quàm ad umbilicum liber effet perduAus. Curaui tamen fedulo, ut fimul atque in uulgus editus eiïet, Lugdunum (ubi fedes eft ftudiorum meorum) mitteretur. Id fadum eft opéra & dili- gentia loan. Seuini hominis uere tto/’jtpôttou, fed nefcio quomodo mifTus fine epiftola nuncupatoria. Ne igitur in lucem fie ut erat deformis & ueluti
