loomt h» M, Cnwmm <fm*m et U Nina*»» IWu» et C tWÉ». niuœ Watt» pnefceit. Unaœ Icgwawf qu»m proxuni te*» Baduat comam*u1, « et oohort» » Kburow» f quorum p*r» marô» «t i^ Moj^ Rbto «< p A~1~6 ,~t.,C~4~ !~h~ ~r ~Ai .l~I~i~l1 >. loub wW«» Aobkr4sÎ& iQ»*.Illi’b"ùium hmuin«tL- Auronculduin Gottam kgatt» pnMaae jv* A4 faune «pduaidatri--butis kwkmibu», &e»1Hmè inopi» frwmenUro «ew imim poMçe«i(*ia«vk «t^tie b.nuB lainea omnhiin legHMUtm hiberna, (prêter et» <nua L< &mcm> in pacâMsimam et quietiawmâin partent dueendamdederat) bhBImm paattuai c eootinetMuitur. Ipse iotereà quoad légion» coBocmm* muniuque hiberna eognovinet ia Gallia morari constituit. «, V.
XXV. Erat in Carnutibu» sumrao loco natus Taagetk» ; cuju* majores m mm ovitate regnui» «J>tinuerant. Huic C««ar pro qu» virtute atque in te beaevateatHU quùd in omnibus Ijellis singulari eju» opéra fiiei^t uartrs, majoryuUoctun restituent. Tertiuoï jam hune annum i¥gnant«n iiùraki palam, multi» edam ex âvkaâe auctoribtu i«terfeiwunt. Defertur ea res ad Caesamn ille veritus qubd ad phire» res pertinebat ne civitas eorum inipulMi deficeret L. Piancunj cm legione «t Bdgk> celeriter in Carnutes proficisci jubet, ibique hiemare quoniœque opéra oognoverit Taagetium* interfectuni hoe» coinprehensas ad se mittere. Interim ab omaibus legatis quaestoribusque, quibus legiones transdiderat certior factus ea» in hiberna pcrventuai locumqiie hiliernis esse munitum.
XXVI. Diebus oimter xv, quibus in hiberna ventumert, initium repentini tunuiltùs ac defectionis ortum est ab Ambiorige et Cativuko qui. quum ad Bne&rogni suiSal)inoCott«que presto fuissent frumentumque in hiberna comportaviasent Indutiomari Trenri num-ii» impulsi suos txM»eitaverunt subitôque oppreteis lignatoriC 1ms magna manu castra oppugnatum venerunt. Quum celeriter nostri arma cepissent’, vallumque adscendissent atque una ex parte Hispanisequitibusemis&is, equestri pnelio superiores fuissent desperata re hostes suos ab oppugnatione reduxemnt. Tum suo more conclarnaverunt", uti aliqui ex nostris ad coBoquium prodirent habere. stse qiue de re coniriiuni dicere vellent quibus coiitroversias minui posse sj >erarent " n e ̃
XXVII. Mittitur ad eos coBoquendi caussaC. Arpuius eques Romanus tamiliaris Q. Titurii Q. Junius ex Hispania quidam, qui jam antè missu Caesaris ad Anibiorigem ve.ntitare consueverat apud quos Ambiorix in hune moduni locutus est Sese pro Osaris in se benenciis plurimùm ei eonfiteri debere, qoèd eju» oi>era stipendio HlK>ratus esset, quod Atuaticis finithuis suis pendere consuejfirt qùodque ti et iilius et fratris filius ah Caesare remiséi essent quos Ahiatk-i obsiduna nuD îiiero missas apud se in servitute et catenis tenuissent neque id, quod freerat de oppugnatione «istrorum aut judieio, aut voluntate usa fiwisse sni roachi ci^tat» suaque ess*MJusm«)di imperia ut non minus’ haberét in se juris uuiltitudo, quam ipae in multihidineni civitati porro hanc fuisse lielli caussam quod repentira ; (ialk>runi eonjunitioni resistere non potuerit id se fecilè ex humîlitate «fua probare posse quôd non adeo sit imperitus renim ut suis copiis populum Romàntim se superare posw ronfidat sed esse C.allia> eonmiune consilium omnibus hibeniis Caesaris oppugnandis hune esse dictuni «lien» ne qua legio atteri legioni sulisidio venire posset non facilè Gallos Gallis negare potuisse pnesertim quum de reeuperaïKla commuiii libertate consilium inituniAiderettjr. Quibus qumiam pro pietate satisfeeerit habere se munrationem oflîcii pro b<*neficiis Caesarem monere, ofare Titurium pro hnspitio, ut suar ai- milituni saluti consulat magnam manum Ornianonuii conducteur» Rhenum tranE sisse hanc afFore biduo ipsorum esse consilium velint ne priùs quàm finitimi sentiant, eductos ex hibeniis milites aut acTCieeronem aut ad Latikniiin dedwrre, quorum alter millia passuum circiter l alter paulK> ampliùs absit ffliid se p«*i«>eri et jurejurando confinnare tutura se iterperfiiK-s suos datunun quod quum. feiciat et civitati sese consulere, quixl hit>ernis levetur, et Osari pro ejus mentis gratiam referre. Hac oratione habita diseedit Ambiorix. t : XXV III. C. Arpiiiius et Jiunus quae audierant ad legatos deferunt. lUi ri>pentiiw re perturbati etsi ah hoste ea dicebantur, non tamen negligemia existimabant maxiraèque hac re pennovelantur quôd civitatem ignobilem atqw humilem Fiwromwn suasponte populo Komano bdluin facere ausam vix erat credenduni. Itaque ad coni-iliunt rem <lefernnt inagnaque inter eosexsistit «mtrx>versia. L*»ciiis AurHnc«lei»s compluresque trilHUii militiun et primoruiii ordinum «vnturioncs, nihil temerèagen- »
Hhiij
A~
niu
..et( 4
«à
y, biJ¡
~u
haï
cal
l»a
G«
tal
B in
jai
tel
ne
in
bi
ci
En
si
di
C b
st
P
r
h
r,
fi
A
t
o
«1
D »
(
s
i
c
I
(
(
E
DE BEfcLO GLHCO HB. V.. ,^|El
^mHH
