Aller au contenu

Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/918

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Aa. Che. S~ 1.

<XV :T ; :<ï,i ;i : •̃ :̃̃̃̃̃̃. ̃̃̃, ’.v ;|

^m m ftmm 1 panec yricis

cap. il.

€<)..<

"1

e. ~t t

t ’,411, 1 :1,

lih. 11.

»

D

E

m

I

î

»C

l- obmmk potwt, qokl iHbt ddfeatw rotorragt, non conkwè pereanetetar t<|ta|^iâS Bb2^J^q*£Tr^ ̃’̃̃̃’ -̃̃ ’58P

Separatè «gnpr utraque cocun neque «mm quasi per ntutam ctMfe4ri6iriMi3 ;<< tant» bénéficia. Septora millk (•) capitum remaisti quart*» r"V fTilliatSf troroBi wnsuutn et tamen utrfun sufficeret hoc nobis, saepiuà remdriati ’Qtafc*|giMJil C. verecundos dkam nimnim an aatia gratos ? qui reticuunua nauimn, iaàlmSm tu* ample floenti modum fecimus. nus adhuc prastare cupiehas, «* ’*uti jmSZS ~a : exposcere. Quantum ait hoc Imperator benehcium quam neœmaxismtSS’ quam utile eriam dévotion» ofBdis, non queo satis dieere. Remisatone ista mtUm millium capitula, viginti quinquS minibus dedisti vires dedisti opetn, dedjtfijSti tem {Jusque in eo conaecutus «s quod robotasti quam recidisti in «o trnwl remisisti. Quater tantùm tibi firmum certuraque redditum est id, quod irrita pefeta ? tur aiquidem desperatio perferendi debiti etiain id quod dan poterat uihftt» fi bat, nec erat ratio conandi quum non esset spes ulla complendi. O iliiiaaa Imperator, tuam in sananda civitate imKlichiain Sicut tegra corpora et omtati stupentiuin torpore menibrorum resecata alkjua sui parte, sanantur, ut imminnla vi» géant quar exaggerata torpebant ita nos nimia mole depressi levato onere, comarw gimus.

Nescit taxait’ tnduigentiam tuam qui te putut st’pteni millia capitum tota donaiw. Donasti oinnia tuœ stare fecisti quaniqiiani enim adhuc nui» piïstina ttrciniCVacittemus ; tainefs, levior videtur, (juia vicino nemo pi-aefertur exonerandi praesuintio dat pntientiam sustinendi. Certè et nunc liU-ri j^nrnU-s suos cariores habent, et maria* conjuges utui gravatè tuentur ; et partMites adiiltonini non {KJenitet liliorum. quorum onera sihi rt*ntiss ;i laetantur. Ita oinniiini pit’tas olim tossa respirât et siios quemque juvat nuint’i-aiv aeeunim, quum pluivs adjuvant ulisetjuia [miicorum. Quô magù spe C futuri temp<iris eievamur ; reereatur animus st>curiuite prneteriti, ivinisMsque reiiquis nilûl est quod respecta ndiim timendumque sit (jucxl ali(|iiiruin <|iut- simt niaxima inolt-stia lilnrati sumus uiuiin atipie ici minimum, brevi lalM>re transigimus. Nain quum pneteritum tempus pro modo suo longuii) futuruin auteni iiitiititiiin sit pnrseus tempus brève, et semper in partent utranique mutahilc quum et à pneteritn f»liti(|ii ;ttur, et transeat in ftiturum ; iiiuis hic aninis pro|x* sensuni non hal-n-t diHi<n|latis <lii«>nmi temporuin iiKlulgentii» coartatus, et quasi terminus quidam |x>situs lelioitati tt utrius<|ue confinii qu* nos et pneterito iitteixts facit, et in futuix) stvuros. Quinque annorum nohis ivltqua remisisti. () liistrum, oinnihus Itistris t’clicins O lùstriim quod meritù hanc imperii titi :r<|iia% it ietateiii <>l»is t-rgo pitreipuè te principem Dii creaverunt, quibus singulis h«v est nata (elieitas e quo tu imperare cœ- D pisti. Quiiu|iiennaliu tua nobis etiain perfirta celebnuida smt illa eiu’in quinto incipientt* suseepta omnibus populfs juif tt>miiiunia, nol>is luti- propria <|iiieplena sunt. IVanlara teitur Catonis oratio de lustri sui t’elidtate jain tune eiiim in illa vetere icp»ibliea, ad censorum laiHlem pertinettat si lustriini felix «’ondùlissent si horrea inessis ûnplesset, si vindemiu rednndasset si olixeta lai^a fliixissent. Ouid ergo nos convenit gratulari de Imk- indiilgentiie tua ? histro ? lustro.1 <|iio iieè : nulla l’ni un cessant nbertas, tccisti tamen ut omnia videantur fuisse largiora <|uàm tiierint. Valet eteniin nos tantum liabuisse, (juantùin det)ere desinimiis valet pleua lui-vse liorrea, plenus <vlbs 1 quum in nullis ivliquis ha’reamus. H(m- nohisest ista largitio, t|ikhI terra mater t’ru^um, <|ikx1 Juppiter iiMxJeratoi- aiirarum. (v>uid<|ui<l illi pareiiis <le<lerant nolns tamen ex beneficio tuo natuni est.

Quaenam toto orlx- terrarum auri argenti(|ue tnetalla tam larga sunt ? quis Ta- E gns, (|nisve Pat’tolus tanto fluxerunt auro (|ii ;uitùiu lilx-ralitate tua cousecuti sumus ? non enim majoris est muneris ab» te aeet’pistw. Quin iinmo (juantô est durius extorqueri quixl proprium fiterit, (juàm non adquirere <jutxl fuerit alieniun ; tanto duk’ior est remisa solvendj nécessitas <|iùin luerandi optata commodJtas. Quàm multi, Iqiperator auguste, «jiujs iuopia latitarc per sultus, aut etiain in es,siliuni vet compulemt, ista .reniissione reli(|uorum in lucem exeunt in patriain revertuntnr, desinurit pristinam aecusiire piui{K*rieiu desinunt txlisse agrorutn siiorum sterilitateœ, {») Va-%i*m ermnl i|(iiiti t|uin<|iu< millia, t*x <(uibu» w|><i-iii mitlu rc’iniwa »uj>ra ({uartam suininx («rlini Ciuu ukt muiMto icMt’rit m rummoclum i-t utilitati in > i«mli ((uinijui’ iiiilliiun cafiittilumi • liiioxioruiii M !«|uitur (H>n 9MT|>U’(u niiHibuit civium ca/HUxtta** l^ muiiilaleni à CouaUnlino <la«un fuiHe ted *1"" (|uiiii|ut- idiUiu partiuin captialttinis ad (leçon d «*• uiillùi i** rrUaiU.

résumant