F
54
EX ACTIS SANCTORUM
Hum. 16.
Ocionein
æmulum
patitur.
Psal. Lxxii.
aUIicat
jubeatqiie ut ejecto Pontio, non abbate, sed tyranno, dignife pater ovili Dominico A provideatur. Sicque facientes, et mox Regis mentem pronam ad clementiani infleis tentes, rotnmuni consilio fratrum atque ecclesiæ casatorum (o), concordante clero ac populo, elt^erunt in abbatem ^vum Christi Arnulfiimt Sanè quoniam apud mortales permanet et ratum , nihil esse omni parte beatum ; erat illo in tempore in eodem cœnobio quidam, nomine Odo, honestatis usurpatof et virtutis simulator, qui famiilo Dei Arnulfo abbati nimiùm invidebat, et se ad regimen loci digniorem’ac utiliorem autumabat ; qui edam incessanter revolvebat quonam argumento servum Qiristi potuisset removere à suscepto regiminis offido. Is cùm esset in exterioribus agens, per internuncios quos frequenti munere csecabat, studuit intimare Francorum Philippe, ut, cùm in prooinctu contra hostem aiiquorsum proficisceretur, abbatem S. Medartii venire secum juberet. Annuit Rex consiliis Odonis ; et cùm exercitum promovisset, missis legatis monuit dooinom B Arnulfum, ut cum armata miiitia in expeditionem secum abiret. Arnulfiis ad hac stupuit, et regiis missis devotè respoudit : « Cerbim est me peccatorem militiæ quondam actibus sorduisse ; notum est,ol> Domini timorem relietà militiâ, consortium •I monachorum cxpetisse. Legimus dicentem Dominum, quôd qui persévéra verit in » finem salvus erit ; et ego infelix, qui causa Dei militiarn abjeci, rursum stipabor » militibus ? rursum arma exercelio ? Grande nefas ! Rectè ait psalmus de me et meî » similihus, Dejeci ec, dum alievarentur. Nam qui putnliam me assumptum ad curant >1 abbatiæ, ecce compellor offendere in foveam apostasiæ. Maluissem eertè nomen » istud abbatis et locum non suscepisse, quàm sub hujus dignitatis obtentu sæcuk) . » tam pes.simè deservire. » Hoc comperto, Rex .Philippus misit denuo legatos, qui dieerent fuisse niorem antiquiim ut milites abliatiæ, afiliate prarvio, regali expeditioni inservirent. Aut faceret juxta morem anti(]uum,aiit daret locum ut fieret Regis C imperium. Tune Arnulfiis, tali occasioue acecptà, prompto animo obedivit Regis AiiUïtiâ >e imperio, et secessit libcns in rei-lusionis angnlo— At monachi omnes nimiùm consternati tali facto, convcniunt pariter et quasi obsident Arnulfum planctu nimio, et sic ilium flagellant dolenti obst^iiiio : " O amande >1 pater, (piid voluisti facere gregem commissiim tam inronsnltè deserere, oves » Christi tibi créditas lupis exponere, etdomnm sanetam, quam sic honestè tractabas, vastatoribus iterum tradere ? Si molestnm tibi erat exercitum Regis subire, » setlisscs tranquiilus in locotiio ; nos cum nostris militibus paruissemiis Regis imperio. Etw Pontius, nosterolim vastator, oneratiis criimenis, nostri Icx’i fiet iterum >1 comparator, et atx’cptà potditate instaliit acrior ifilapidator.... » Aiiditis hissiTmonitius, Arnultùs disseeafiatiir sensifins suis, et iifierrimè flens respoudit illis : H ü duleissimi fratres, nolite, quæso, adeo mihi nostri eonventùs vel loci désola- D » tionem impiitare ; sed oautè eognoseite, quia inter vos habitat et ex voliis exiit. Il qui totum istud malum conatur patrare. At nunc (|uoniam, Dis) gratias, abliatià Il spoliatus sum (quod valde optaliat anima mea, etenim plus enit mihi oneri quàm Il lionori), liortor unanimitatem vestram, (juatenus minquain ad boc inteiuiatis ut Il denuo pertrahar præesse vobis. Si consiliis meis viiltis aequiescere, jvaratus sum k bonum vobis et utile consilium ferre. Coiivocatc bisepisi j iiim et omnes præla-II tos eedesiartmi urbis, festinantereligite patrem Deo aei-eptuin et rebus vestris iie-II cessarium. » Monai hi respondenint : » Ilcx- libentissimè faeercmus ; sed oppres-
- sione avari Regis nostra statim electio cassabitur ; unde melius fore proliavinnis,
» ut nostra eleetio in manu vestra consistât ; et quemcumqivc ;i vobis electum vitlerimus, nos illi fideliter obediemus. QiiemcuiiMjue enim vos el»*geritis, cretlimusquo-II niam non resistet illi vesania Regis. » Tune l’onvoc’atis omnibus ecclesiarum pra- E fatis, et eommunicato consilio, eleetus est in abbatem vir magnæ scientiæ et religionis præcipuæ, nomine Gerardus(â’.
Quo non diù substituto, derepente advolat supradictus illePoiitius, totius pietatis adversarius, diicens secum Reginam Francorum nomine Dertaiii quæ vi regiâ (leraldiim expelleret, et eumdem Pontiiim in prælationem sancti loci contra fas subinferret. Quo eompt’rto, faniulus Christi Armilfus dccella cgrcditur ; et Reginam («) Cauti erant e«clrsùr ieudaUrii, seu qui ex eedesi« boni» bencfiria arrrperaal. qui anno lOOO Silvc-majoria monaateriuni condidil, de quo tuprà p. 45. (c)tAlii codd. Bcrtradam ; a«d de Beria bic aemioneineaae manifealam est. ■Sum. 17.
Frin-
toruiii n’|nj-
«Ihiiii pr,Filiot
