gitassent ut aliquam terram eis incolandam traderet. Rex tandem de suorum consilio Insulam istam quæ nunc Hibernia dicitur, et quæ tunc vel vacua prorsus fuerat, vel per ipsum habitata eis habitandam concessit. De suis etiam navigationis duces ipsis adhibuit. Ex quo patet, non nullo jure licet antiquo, Brytanniæ reges Hyberniam contingere. Legitur quoque famosum illum Brytonum regem Arthurum, Hiberniæ reges tributarios habuisse : et ad magnam urbis Legionura Curiam quosdam eorum accessisse. »
La seconde citation est de Geoffroy de Monmouth (Historia regum Britanniæ, lib. iii, § 12 : Hibernia Basclensibus incolenda datur) : « Ea tempestate cum post istam victoriam domum per insulas Orcades rediret, invenit triginta naves viris et mulieribus plenas : et cum causam adventus eorum inquisivisset, accessit ad eum dux ipsorum Partholoim nomine et adorato eo veniam et pacem rogavit. Dicebat autem se ex partibus Hispaniarum expulsum fuisse et maria illa circuire ut locum mansionis haberet. Petebat etiam ab eo portiunculam Britanniæ ad inhabitandum, ne odiosum iter maris diutius pererraret. Annus enim cum dimidio jam elapsus fuerat ex quo a patria sua pulsus per Oceanum cum sociis navigaret. Ut igitur Gurgiunt Babtruc ipsos ex Hispania venisse et Basclenses esse vocatos, petitionem eorum edoctus fuit, misit homines cum eis ad insulam Hiberniæ quæ tunc vasta ab omni incola erat ; eamque eis concessit. Deinde creverunt illic et multiplicati sunt : insulamque usque in hodiernum diem tenuerunt. Gurgiunt vero Babtruc cum dies vitæ suæ cum pace explevisset,
