et solitarius aspectuque subtristis, sed moribus minime difficilis. Quin inter familiares, etiam cum de rebus seriis disputaret, semper sese exhibebat jucundum et servata dignitate festivum. Fuerunt qui ejus dicta et seria et ridicula cumplurima colligerent, quæ quidem ille extempore atque e vestigio celerius ediderit, ferme quam præmeditarit. Ex multis pauca exempli gratia referemus. De quodam qui diutius inter disserendum ostentandæ memoriæ gratia nimium multa nullo cum ordine esset perloquutus, cum rogaretur qualis sibi disputator esset visus, respondit : Eum sibi peram libris laceris et disvolutis refertam videri. Domum vetustam, obscuram et male ædificatam, in qua divertisset, tritavam, atque idcirco nobilissimam ædium appellabat, siquidem cæca et incurva esset. Peregrino roganti, quanam foret via eundum sibi eo versus, ubi jus redderetur : Non equidem, mi hospes, inquit, novi : tum concives qui aderant : Ne vero non hic novisti, inquiunt, prætorium ? Non equidem, inquit, jus ipsum isthic habitasse, o cives, memineram. Roganti ambitioso, purpura ne decenter uteretur : Pulchre, inquit, ea modo pectus tegat. Ociosum quemdam, garrulum, scurram increpans : Eia, inquit, ut apte carioso in junco evigilans considet rana ! Cum familiarem admoneret, ut a maledici consuetudine sese abdicaret, cabrones dicebat non recipiendos sinu. Cumque sibi contra a mathematico improperaretur, quod bilinguem et versipellem hospitem detinuisset : Num tu, inquit, nosti, nisi in puncto æquam superficiem attingere globus ? Le-
