Page:Œuvres de Fermat, Tannery, tome 1, 1891.djvu/448

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.


Cap. 4o, pag. ult., lin. 14a, διάφωνοι μέν εἰσιν οὐ μήν δὲ καὶ ἐμμελεῖς, legendum ἐκμελεῖς[1].

II.
Restitutio figurarum libri 2i apud Manuellem Bryennium.

Figurae tetrachordorum sunt aut simplices aut compositæ[2]. Simplicium constructio aut restitutio est in promptu; compositas ita restitues, adhibita constructione et ad eam reliquis accommodatis. Esto

Fig. 151 (Figura ultima, cap. 9).

igitur figura ultima capitis 9i, quæ per characteres graecos et latinos denotatur, et κοινοῦ διαγράμματος vicem gerit.

  1. Ms., ch. IV, fol. 156vo, l. 14; éd. p. 380, l. 4 du bas.
  2. Les tétrachordes grecs comprennent quatre cordes désignées ici, dans l'ordre de longueur décroissant, par les noms d'hvpate, parhypate, lichanos, nete. Les extrêmes sont toujours dans le rapport de 4 à 3, mais les rapports intermédiaires varient suivant les genres Manuel Bryenne connaît huit genres, pour lesquels les trois rapports intermédiaires