Thresor de la langue françoise/Accoint

La bibliothèque libre.
◄  Accident
Accoiser  ►

Accoint, m. acut. Familier et amy d’approche, Pernecessarius, B. akoitis idem valet quod maritus, akoitis vxor, hinc forte, Accointance, Familiaris, familiaritas.

Mon accoint, Meus familiaris, Meus necessarius.

Accointable, com. penac. Aisé à hanter et estre fait amy, Pronus, Facilis ad conciliandum, Ad amicitiam ineundam.

Accointance f. penac. et familiarité qu’on a les uns avec les autres, Familiaritas, Consuetudo, Consortium.

Accointement, m. acut. mot peu usité, Conciliatio.

Accointer, act. acut. Composé de ad et cointer inusité, et signifie avec cointise et honesteté recercher aucun pour se le faire familier et amy, Probis honestisque rationibus alicuius beneuolentiam ac familiaritatem parare : In consuetudinem alicuius venire, comme, Il se veut accointer de gens de bien, Probos viros sibi amicos quaerit ac parare studet.

Accointer aussi est rendre et faire coint, joly et mignon : comme, Accointer une pucelle, c’est à dire, la faire cointe et jolie, Comere, Excolere, Redimire, Ornare.