Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/130

La bibliothèque libre.
Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

iîo TROISIEME

que impcrll occasiim appropinquare dlxe.runt, îiisi Du immortales omni ralione placati, suonumine propè fata ipsa flexissent.

. Itaquè illorum responsis tune et îudi decem per dies facli sunt, neque res ulla q lias ad placarrdum Deos pertinecet, prtefermissa est : iidemque jusserunl, simulacrum Jovis facere majus, et in exce’so coUocare, et conhà atque antè fuerat, ad orientem convertere : ac se sperare dixerunt, si illud signum qiiod videlis, soiis ortiim, et forum Cui’iamque conspiceret, fore, ul ea consiiia, quœ clàm estent inita contra salulem urbis aîque imperii, illuslrarenlur, vit à Senalu populoque Romano perspici possent. Atque illud ità collocandum Consules illi statuerunl : sed tania fuit operis tarditas, ut neque à superioribus Consuiibus, neque à nobis antè hodiernum diem collocaretur. IX. Hic quis polest esse, Quirites, tani aversus à vero, tam préeceps, tam mente captus, qui neget, liaec omnia, quae videmus, pr<£cipuèque hanc urbem, Deo— rum immorlalium nulu alque potestaie admlnistrari r Etènim cùm esset ità responsum, C2edes, incendia, interitumque Reipublicse comparari, et éa per Cives,