^3 PREMIÈRE unum, quidquid increpuerit, Gatiiinam timeri : nuUum viderl confia me consiiluin iniri posse, quod à tuo scelere abhorreat ; non est ferendum. Quamobrem discede, atque hune mihi timorem eripe :si verus, ne oppiimar ; sin faisus, ut tandem aliguandà tlmere desinara. VIII. HsèC $i tecum, ut dixi , patria loquatur , nonnè impelrare débet , etiaai si vim adhihere non possit ? Quid ? quôd
- ’-< te ipse in cuslodiam dedisti ? Quid ?
auôJ, yuH^h suspiclonls causa, apu4 M. Lepidum te babnn.c V !^’^ ^^^^^ti ? a «juo non receptus , etiam ad mô venue ausus es : atque, ut domi mese te asser-Yarem , rogasti. Cûm à me quoque Id responsum tullsses, me nullo modo posse iisdem parielibus tutô esse tecum, qui magno in periculo essem , qu6d iisdcra moenlbus contineremur , ad Q. IMetellum prœtorem venisti. A quo repudlatus , ad sodalem tuum, vlrum optimum, M. IMarçellum demigrasti : quem tu videlicet efc ad cuslodiendum te , diiigentissimum, et ad suspicandum , sagacissimum , et rid vindicandum, fortissimum fore putasti. Sed quàm longé vldetur à carcere alque à vinculis abesse debere , qui se ipsum jam dignum custodià judicaverit ? . Quse cùm ità sint , Catilina, dubîtas, si hîc morari aequo anime, non potes, abire in aliquas terras, et vilam istam muitis suppliciis justis debitisque
