crudelitatem impelli. Conclamant ignem, requirunt saxa ; parvulos ad exitium mulieris hortantur. Emeditatis ad hæc illa fletibus, quamque sanctissimè poterat, adjurans cuncta numina, tantùm scelus abnuebat. Ergò, inquit senex ille veritatis arbitrium in divinam providentiam reponamus. Zachlas adest Ægyptius, propheta primarius, qui mecum jamdudùm grandi præmio pepigit, reducere paulisper ab inferis spiritum, corpusque istud postliminio mortis animare. Et cum dicto juvenem quempiam linteis amiculis intectum, pedesque palmeis baxeis indutum, et adusque deraso capite, producit in medium.
Cujus diù manus deosculatus, et ipsa genua contingens : « Miserere, ait, sacerdos : miserere, per cœlestia sidera, per inferna numina, per naturalia elementa, per nocturna silentia, et adyta Coptica, et per incrementa Nilotica, et arcana Memphitica, sistra Phariaca. Da brevem solis usuram, et in æternum conditis oculis modicam lucem infunde. Non obnitimur, nec terræ rem suam denegamus ; sed ad ultionis solatium, exiguum vitæ spatium deprecamur ».
