sed capillis hincinde laterum dejectis, aurium vulnera celavi ; nasi verò dedecus linteolo isto pressim adglutinato decenter obtexi.
Cùm primum Telephron hanc fabulam posuit, compotores vino madidi rursum cachinnum integrant. Dùmque bibere salutaria postulant, sic ad me Byrrhæna : Solemnis, inquit, dies à primis cunabulis hujus urbis conditæ crastinus advenit, quo die soli mortalium sanctissimum deum Risum hilaro atque gaudiali ritu propitiamus. Hunc tua præsentia nobis efficiet gratiorem. Atque utinam aliquid de proprio lepore lætificum honorando deo comminiscaris, quo magis pleniùsque tanto numini litemus. Bene, inquam, et fiet ut jubes. Et vellem hercules materiam reperire aliquam, quam deus tantus affluenter indueret.
Post hæc, monitu famuli mei, qui noctis admonebat, jam et ipse crapula distentus, protinùs exurgo : et appellata propere Byrrhæna, titubante vestigio domuitionem capesso. Sed cum primam plateam vadimus, vento repentino lumen quo nitebamur ex-
