Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/357

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Talibus monitis Demochares perterritus, numerumque perditarum secum recenses, non difficulter adsensus, ut ex arbitrio nostro caveam locaremus, facilè permisit. Sed et nos, inquam, parati sumus hic ibidem pro cavea ista excubare noctes : ut æstus et vexationis incommodo bestiæ fatigatæ et cibum tempestivum, et potum solitum accuratiùs offeramus. Nihil indigemus labore isto vestro, respondit ille, jàm pœnè tota familia per diutinam consuetudinem nutriendis ursis exercitata est. Post hîc, vale facto, discessimus.

Et portam civitatis egressi, monumentum quoddam conspicamur procul à via, remoto et abdito loco positum. Ibi capulos carie et vetustate semitectos, quis inhabitabant pulverei et jàm cinerosi mortui, passim ad futuræ prædæ receptacula reseramus : et, ex disciplina sectæ servato noctis illuni tempore, quo somnus obvius impetu primo corda mortalium validius invadit ac premit, cohortem nostram gladiis armatam ante ipsas fores Democharis, velut expilationis vadimonium, sistimus.