Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/495

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

quem ei Vulcanus subtili fabrica studiosè poliverat, et ante thalami rudimentum nuptiale munus obtulerat, limæ tenuantis detrimento conspicuum, et ipsius auri damno pretiosum. De multis, quæ circà cubiculum dominæ stabulant, procedunt quatuor candidæ columbæ, et hilaris incessibus picta colla torquentes, jugum gemmeum subeunt : susceptaque domina lætæ subvolant. Currum Deæ prosequentes gannitu constrepenti lasciviunt passeres : et cæteræ quæ dulcè cantitant aves, melleis modulis suavè resonantes, adventum Deæ pronuntiant. Cedunt nubes, et cœlum filiæ panditur : et summus æther cum gaudio suscipit Deam : nec obvias aquilas, vel accipitres rapaces pertimescit magnæ Veneris canora familia.

Tunc se protinus ad regias Jovis arces dirigit, et petitu superbo Mercurii, dei vocalis, operæ necessariam usuram postulat. Nec renuit Jovis cærulum supercilium. Tunc ovans ilicò, comitante etiam Mercurio, Venus cœlo demeat, eique sollicitè serit verba ; frater Arcas, scis nempè sororem tuam Venerem sine Mercurii præsentia nil unquam fecisse ; nec te præterit utique