illi et inextricabili moli ; sed immanitate præcepti consternata, silens obstupescit. Tunc formicula illa parvula, atque ruricola, certatim difficultatis tantæ, laborisque miserta, contubernalis magni Dei socrusque sævitiam execrata, discurrens gnaviter convocat, corrogatque cunctam formicarum accolarum classem. Miseremini terræ omniparentis agiles alumnæ, miseremini : et Amoris uxori, puellæ lepidæ, periclitanti promptâ velocitate succurrite. Ruunt aliæ, superque aliæ sepedum populorum undæ, summoque studio singulæ granatim totum digerunt acervum : separatimque distributis, distinctisque generibus, è conspectu perniciter abeunt. Sed initio noctis è convivio nuptiali vino madens, et fragrans balsama Venus remeat, totum revincta corpus rosis micantibus, visaque diligentia miri laboris ; non, tuum inquit, nequissima, nec tuarum manuum istud opus, sed illius, cui tuò, immò et ipsius malo placuisti. Et, frusto cibarii panis ei projecto, cubitum facessit.
Interim Cupido solus interioris domûs unici cubiculi custodia clausus, coërcebatur acriter : partim, ne petulanti luxurie vulnus
