Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/328

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

mei domini ? Molles interdum voculas, et assidua savia, et dulces gannitus, commorsicantibus oculis, iterabat illa. Et in summa : Teneo te, inquit, teneo meum palumbulum, meum passerem. Et cum dicto, vanas fuisse cogitationes meas, ineptumque monstrat metum, arctissimè namque complexa me prorsus, sed totum recipit. Illa verò, quotiens ei parcens nates recellebam ; accedens toties nisu rabido, et spinam prehendens meam, appliciore nexu inhærebat : ut hercules etiam deesse mihi aliquid, ad supplendam ejus libidinem crederem ; nec Minotauri matrem, frustrà delectatam putarem adultero mugiente.

Jàmque operosa et pervigili nocte transacta, vitata lucis conscientia, facessit mulier, condicto pari noctis futuræ pretio. Nec gravatè magister meus voluptates ex ejus arbitrio largiebatur, partim mercedes amplissimas acceptando, partim novum spectaculum domino præparando, incontanter ei denique libidinis nostræ totam detegit scenam. At ille, liberto magnificè munerato, destinat me spectaculo publico. Et, quoniam neque egregia illa uxor mea propter dignitatem, neque prorsus ulla alia inveniri potuerat : grandi præmio vilis quæritur