Page:Auvray - Le Banquet des Muses, 1865.djvu/13

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée


IN LAUDEM D. D. AUVRAY,


Pœticœ nec non chirurgicœ disciplinae, bujus temporis, facile principis.


Mira canity quœ fata canit ventura, Sibylla
Fatidicis retegens grandia facta sonis,
Scilicet involvens pravis obnoxia, divo
Auspice, quœ cecinit tempus aperta dedit :
Ast indigna tui, seclisque ignota, Catonis.
Clarius en iterum lumine prodit opus,
Namque manum doctus medicam tractare Deorum
Penna hominum vulnus liberiore notas,
Seu pars propositum mentis constantius urget,
Sive ea multa natet nunc in utrumque scelus :
Qui sint captandi fructus facundia dictat,
Neque sub obscuro spina remota nocet.
Si Dea perclusos semus vi pectoris hausit,
Vera tamen falsi pandit ab ore Dei :
Nil mirum Pindi si dum sacrisfirmus inhœres,
Carpendo, noris fundere dulce melos,

L. A.



A MONSIEUR AUVRAY.

SONNET


Baïf est admirable en ses inventions,
La muse de Ronsard est sçavante et faconde,
Bartas d’un vers enflé estonne tout le monde,
Garnier est tout moral en ses conceptions,