est acido, mais le vinaigre n’est qu’un acidaĵo, quoique tous deux possèdent l’acideco. Le blanko est la couleur blanche, le blanc en lui-même ; la blankeco est l’état, la qualité d’un objet blanc envisagé au point de vue de la couleur ; enfin blankaĵo est une chose blanche : la lune, la neige sont blankaĵoj (des blancheurs).
Rappelons, en finissant, que l’Esperanto n’emploie le suffixe aĵ que lorsqu’il est absolument nécessaire. Si la racine avec o suffit pour exprimer l’idée, il n’ajoute jamais aĵ. Citons par exemple : votre dire, votre réponse, votre effort etc. (via diro, respondo, peno). Il n’emploie jamais aĵ en pareils cas.
34e EXERCICE
Affixes pour marquer la réunion des deux sexes, ge — la parenté par mariage, bo — la descendance, id.
(Voir pages 33 et 35)
Patro kaj patrino kune estas nomataj gepatroj. — Petro, Anno kaj Elizabeto estas miaj gefratoj. — Gesinjoroj N. hodiaŭ vespere venos al ni. — Mi gratulis telegrafe la junajn geedzojn. — La gefianĉoj staris apud la altaro. — La patro de mia edzino estas mia bopatro, mi estas lia bofilo, kaj mia patro estas la bopatro de mia edzino. — Ĉiuj parencoj de mia edzino estas miaj boparencoj, sekve ŝia frato estas mia bofrato, ŝia fratino estas mia bofratino; mia frato kaj fratino (gefratoj) estas la bogefratoj de mia edzino. — La edzino de mia nevo kaj la nevino de mia edzino estas miaj bonevinoj. — Virino, kiu kuracas, estas kuracistino; edzino de kuracisto estas kuracistedzino. — La doktored-
