rwsr»**
HISTORIA ALBIGENSIUM.
41
A Fini posait custodes miite* suos, et coram episcopo Uticensi et «bbate Gsterciensi promisit quôd per terrma ilkm nullum tnalum inferretur christianitati. Juravit etiam idem Rex coram «fictis legatis, quôd, si Comes Fuxi unquam à communione «■yf ecckai* vellet recedere, et à fiunïlîaritate et amicitia et servitio Comitis Rex ipte ad primam smpedktoram legaturam vel Comitis nostri rcquisitioneia, in manus ipaius Comitis nostri traderet castrum Fuxi. Super hoc <Mit Rèx Comiti nostro literas suas patentes, conventionem istam pleniiis con-- tinentes ; et ego, qui lileras vidi, tenui èt diligenter inspexi, testimonium perhibeo veritati ( a ). Sed quàtn malè postea Rex servaverit quod promisit, et quantimi exinde nostris reddiderit se infamem, luce clariùs innotescit. A*. 1210.
HLIV. Quia verô locus poscit, quia opportunitas se ingessit, hic de crudeli B malignitate et maligna crudelitate Cômitis Fuxi , quamvis partem centesimam non possemus exprimere, aliquid breviter perstringamus. Prinio sciendum quôd hæreticos et haereticorum fautores in terra sua tenuit, fovit quantiim potuit et promovit. In castro praeterea Apamiarum, quod erat proprium abbatis et canonicorum B, Antonini, tenebat uxorem suam et duas sorores haereticas cum aliorum haereticorum multitudine copiosa, qui in castro illo, invitis prædictis canonicis et quantiim poterant renitentibus, publicè et privatim venenum suae nequÿtiæ seminantes, corda simplicium seducebant. Ipsis etiam sororibus et uxori in proprio allodio canonicorum aedificari domum fecerat dictus Comes. Castrum verô Apamiarum, canonicorum erat, sicut diximus ; sed Comes ille tenebat illud ab abbate in vita sua, et juraverat abbati super sanctam Eucharistiam quôd nullam abbati vel castro molestiam inferret : monasterium siquidem canonicorum situm est extra castrum C ad dimidium milliarium. Quodam praeterea tempore, milites duo consanguinei ct familiares dicti Comitis, qui erant haeretici pessimi et manifesti, ad quorum consilia Comes ille omnia faciebat, matrem suam haeresiarcham maximam, quae erat amita Comitis sæpedicti, in castrum Apamiarum adduxerunt, ut, ibi residens, virus disseminaret haereticae superstitionis : quod videntes abbas et canonici-memorati, et tantam Christi et ecclesiae injuriam ferre non valentes, haeresiarcham à castro illo ejecerant ; quod audiens dictus proditor, Comes videlicet Flixi, in iram versus est et furorem. Alter verô duorum illorum haereticorum militum, qui erant filii dictae .haeresiarchae, veniens Apamias, in odium canonicorum, utuun de canonicis qui erat sacerdos, divina celebrantem super altare cujiisdam ecclesiæ projx-Apamias, carnifex crudelissimus membratim divisit, et usque in hodiernum diem manet ipsum altare illius occisi sanguine rubricatum. Nec sic quievit furor ear-D ni licis ; sed, unum de fratribus monasterii Apamiarum apprehendens, oculos illi eruit in odium religionis christianæ, et canonicorum contemptum. Ipse etiam Comes Fuxi non multô post intravit monasterium supradictiim ; Italiens seouin rnptarios, ,mimos et meretrices ; vocansque abbatem monasterii, cui, sicut prædixinms, super corpus Dominicum juraverat quôd nullam ei inferret molestiam, dixit ei ut omnes claves monasterii traderet ei sine mora ; quod abbas facere itoluit : verumtamen timens abbas ne . tyrannus ille easdem claves auferret per violentiam, intravit ecclesiam, et claves sæpedictas posuit super corpus S. Antonini martyris, q.iod erat super altare cum multis aliis sanctorum reliquiis, in cujus etiam Sancti honorem ecclesia illa erat fundata. Praedictus autem Comes secutus abbatem, ftôn deferens ecclesiæ,, Sanctorum reliquias non attendens, desuper corpus sanctissimi Martyris, sacrorum impudentissimus violator, claves rapuit praenotatas. Quid ampliiis ’ E abbatem et canonicos oui nes in eadem conclusit ecclesia, ohseratisquc januis, ibi eoa tenuit per tres dies, iu quôd per illud triduum non comederunt nec bilierant, nec etiam ad exquiaita naturas egredi potuerunt. Tyrannus autem intérim, omnem substantiam monasterii diripiens, in ipso infimiitorio canonicorum, in contemptum religionis, cum suis meretricibus dormiebat. Post triduum autem abbatem et canonicos, eductos de ecclesia, a monasterio ferè nudos expulit ; insuper per totum castrum Apamiarum, quod erat proprium canonicorum, sicut dictum Fiixcnsis Co¬
mitia nefanda !
ct unpia faci no- |
r.i erga Apa-
iti ion vin cocle- J
sium.
Eas Petri liter** non habemim : mil carum
meminere concilii Vauremis patra aputl Hahnium
lUdetu. • Exsta ut etiam lilrne vostrae , inquiunt, ad » dominum Comitem Montisfortis, regali sigillo
» monita, talem super illa gratia clausulam con-Tome XIX.
tmentes : DUtmus etiam •fuixi, u Cames
dutus noluertt stare placito illi, et ivxr f-tUea n maudive /itu prex es nostras quas pro eo faciemus, non cn mus inde uit/a Uu pacati.
