xcij VERSU$ SEHLONIS DE CAPTA Accumulatus erat, si quis benè singula quarrat. Ardent usurg, pereunt anathemata jure, Ardent exustæ fraus et ABacta justè : Debitus hic finis furtis erat atque rapinis, Hac meruit metâ consumi fàlsa moneta. 40. Haec vis flammarum iacrymas urit viduarum, Et pupillorum gemitus ; quia res miserorum Nequiter emistis, comburi sic meruistis. Ecclesiae demum culmen fumare supremum Vidimus ardentis. Tunc clausae millia gentis. Tacta metu mortis, properant erumpere portis ; Sed timor hostilis vetat, et radiantia pilis Agmina condensis, in limine plurimus ensis. Barbara turba foris dum staret plena furoris, Quaerens molimen quo posset frangere limen, 50. Pulsabatque fores, ut (a) interiores Depraedaretur, si copia forte daretur. Ecclesiâ clausi cives, magnum nihil ausi, Turpia terga dabant, mi roque modo trepidabant. Infima linquentes, et templi summa petentes, Credo volavissent ad sidera, si potuissent ; Vix illic tutis spes esset certa salutis. Perdiderant mentes, omni ratione carentes, Adversas gentes ope nullâ rejicientes, Vel lapidum jactu, vel forti quolibet actu. 60. Sic defensuri templum quasi robora muri, In neutram partem vires adhibendo vel artem. Hostilem vultum Deus hic non linquit inultum, Haut(b) Unum fecissent, si consilio (c) Arma deliquissent uxoribus et p (<D > Agmina firma pariim defendi viribus (e). Hi bellarores, soliti reprehendere mores Et vitam deri, nec canonicos revereri, Quod deliquerunt, in nos traducere quaerunt ; 70. Quos hoc infamant oppressos crimine, clamant Nostro se tactos anathemate, sicque subactos. His responsa damus, quæ rectè danda putamus : ’ Non anathema ferunt, si non illud meruerunt ; Si meruéee pati, merito sunt dedecorati. Ut sese purgent, sic nos, ut diximus, urgent : H3c in dadie tamen nostrum sensêre juvamen, Ad nos fugerunt et in-ecclesia latuerunt, Praesidio Dei ; nolunt tamen hoc profiteri (f). Plebs Bajocarum, nimis esse probat tibi carum 80. Vitae mortalis cursum trepidatio talis ; Nam re sic gestà (et potior mors esset honesta) Si vitam servas, ignominiam coacervas, Et tu probra fieres, et in aeternum tuus haeres. Quae freta, quæ terne, cessabunt ista referre ! Faex Normannorum ! patrum pudor et proavorum ! Dum vertis dorsum fugiens, est versa deorsiim Laus antiquorum virtute parata virorum, Pamaque Normannis cumulata prioribus annis. Impetus ille furens, quondam nos acriter urens, [a) Forsan (i) Vnica versût sjUaba superstes. (c) Profecta valuiaaent. d) Potuiaaeot. («) Harum , ut media’ voci parùm lata non ’<Hsereprt. ( f ) Mitius consonant ha tjrllaha modii* Dtp (M profecti mendosa tusu.
