AUCTORE GUILLELMO CARNOTENSI. 55 | mm rovfkr^ntîs maiActAtît Aiit *fîatm liAnavKiofrîtt wMhiyilnr A
TOM. XI. 5
> tai
re|
B «C c’
c tu
Dal 1
Ed(
a Prae ipsius. itaque reverentia raajestatis, aut etiam honestatis, verebantor omnes tam majores quàm minores, in habitu vel ornatu notabili seu pompon coram ipso, vel ad ipsum accédera, ne coufusionem reciperent, non honorem, si coram tam humih et honorato rege comparerent aliquatenus fastuose. Accidit autem semel in quodam parlamento Regis, quamdam dominam ornatam non modicum curiose, postpe ractum negotium suum in caria cameram regis intrasse cum non multis ; et hoc innotuit ipsi Regi. Fuerat enim secundùm seculum fallax aut falsum secularium judiciam et vanam corporis pulchritudinem formosa plurimum et famosa. Concipiens autem in animo Rex totus Deo i devotus, quôd de salute sua ei familiariter loqneretur, vocavit fratrem Gaufridum, qui praesens ibidem aderat dicens ei « Volo quod sitis mecum, et aus • diatis quae dicere propono tali dominée, quae praesens est hic, et quaerit perso• naliter mihi loqui. Auditis igitur et expeditis quae dicere voluit, ipsâ domina solâ remanente cum rege et fratre praedicto, sic ait Rex : « O domina, volo vobis • unum ad memoriam reducere de vestra salute. Olim dictum est vos pulchram fuisse dominam sed quod olim fuit jam transiit, sicut scitis. Potestis ergo per• pendere, qu6d illa pulchritudo vana et inutilis erat quae cito evanuit, si tîos, «qui statim emarcuit, et non durat ; nec eam jnevocare potestis quantumcumque «cura aut diligentiâ laboretis. Providendum est à vobis de alia pulchritudinc, «non corporis, sed animae adquirenda, per quam creatori nostro placere pos• sitis, et ea quae in transacto décore acta suut negligentius, compensare. » Ilaec audiens praedicta domina, patienter accepit. Postmodum in melius mutata, mulc tum hmnilius et honestius se habere curavit. Ipse autem totius honestatis et modestiœ speculum honestos et modestos viros plurimum diligebat, et ad suam familiaritatem vocabat ; liberossuos, propinquos, et familiares nobiles, qui secum erant, in hisverbis salutaribus erudiens, et exemplis. Captrrini), Rex ipse pacilicus, tanquam pacis ac religionis amator praecipuus, paci ac reformationi, necuon et conservationi ecclesiarum et monastenorum omnium regnisui, totis invigilabat’ aflectibus : procurando sedari’ discordias, molestias et injurias propulsando, quas pluries suut expertae quamplures tam cathedrales quàm alia» conventuales ecclesiae. Insuper et monasteria prœclara quamplurima, specialité cluniacense cum membris suis, Majoris monasterii turonensis’, sancti Dionysii, sancti Benedicti floriacensis*, necnon cisterciense, clarevallense cum multis D aliis, quibus ipse in suis necessitatibus, dissentionibus vel oppressionibus, fanquam pius pater et patronus indefessus affuit, et à multis incommodis conservavit. Pressuras etiam, et nécessitâtes, ac negotia religiosorum pauperum, quodam speciali ne tenerrimo amplectebatur affectu, tanquam pater pauperum ; fovens et sustinens eos heneficiis et auxiliis opportunis. Sane, quàm reverenter et humiliter erga sacrosaiictam romanam ecclesiam semperse habuil, quàm devote et obedienter rescriptaet mandata apostolica consuetuserat suscipere, quàm obedienter et efficaciter sicut verus filius obedientiae adimplere norunt illi, qui ci familiarius adhaerebant. Ipse enim negotia matris ecclesi.-e plus quàm propria reputans, ea totis aflectibus promovere cura at. lnquisitores etiam haereticoruni pro negotio fidei et ecclcsia ? laborant s, quane documq^ie rceuirebant ad ipsum, recipiebat dulciter et benigne ; dili nter eos audiens, et celeriter expedien^cum omm gratia et favore, postpositis aliis quantumcumque arduis negotiis, asserens negotium fidei debere omnibus alils anteponi. Consuetudincs siquidem iniquas et pravas quantumeumque longœvas, ut commode |>oterant, aboleri et exactiones indebitas amoveri jubebat ;praepositurassuas malens cum aliquo pecuniae vel redituum detrimento committi bonis et fide dignis personis, quàm vendi cum augmento suo, vel lucro ; nullum emolumentum suum aut lucrum reputans cum detrimento justitia ?, vel populi nocumento. on
co
si
sei
di
de
fri
• r
so
• t
«f f
̃F f
•1
• c
« r
• s
au
i 1
ac
re
in
ali
lit
sii
pi
sp
su
se
SU
ac
ec
ai
ci
Ckctu. provocando Midare.
Chnn Kurrtl enim snundum »rrulum. «ut falsum KCuUrium cuii>iliiim.
Ckm. inttuUb» !
CAH.)A(~tuT.tam !V.p5t9) Marmou~, (Vid, j ’Gallit-e tom, atl f’l2g. ) :
P. 6 0.’). c~
/ajw ~o~u~sri~m fnl4ce Mvrnwu~. ( ~’id. tfe/fu OMMMt<fft«))t ~</tf0f M*rmouh<ft ( Vtd
- .
