Page:Burckhardt - La civilisation en Italie au temps de la Renaissance. Tome 2.djvu/357

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

APPENDICES. 353

à midi, d’oiseauï changés en hommes et d’hommes â téte de bœuf, d’iiomtnes marins, d’individus vomissant des Qammes, etc. A côté de cela il donne beaucoup de bons renseignements, dont nous tirerons parti à l’occasion ; il fait une courte mention des luthériens (fol. 32 a, 38 a), et se plaint sans cesse de la dureté des temps et des tristes circonstances dans lesquelles on se trouve. C est ainsi qn’il dît rful. 22 a) î Son ques/i quel/i /ta/iani liqnali, iit ujt /atto d’arme, uccisera lucento mila Francesi ? sono finalmente quelli, che di tntto’l mondo s’impadronirno ? Hai quanto {per quel che io vego) degenerati sono. Hai quanto dissimili mi paiono dalli antichi padri loro, liquali «I tingoUtr virtù di cuore et diseiplìna militare ugualmente mostrarno kavert.

  • Sur le catalogue culinaire qui sert d’appeodice à l’écrit ea

question, voir plus bas.

APPENDICE N» 4.

Joh. Pici oratío de homnis dignitate. Le passage en question eSt ainsi conçu : Statuii tandem optimus opi/ex ut cui dari nikii proprium poterai commune esset quidquiä privatum singulis fuerat. Igitur hominem aceepit indiscntee opus imaginis aique in mundi positum medituUio sic est alloquutus : Neceertam sedem, necpropriam fadem, nee munus ullum peeu^ liare tibi dedimus, o Adam, ut quam stdem quam fadem quœ muñera tute opiaverís, capro voto pro tua sentenîia habeas et possideas. Definita cmteTiê T.diura intra prmeriptas a nohis leges eoerceiur, tu nuUis angustiis coercitu» pro tuo arbitrio, in cujas manus te posai, tibí illam præfinies. Medium U mtndi posai sU eireumpìeeres inde conmodius quidquid est in mundo. Meo teecelestem ncque terrenum, neque mortalem, ncque immorialem fedmùs, u$ tui ipsius quasi arbitrarius konorariusque plastes et fictor in quam maluerio tute formam effingas. Poteris in inferiora quœ sunt bruta degenerare, poleris in *« ;wriora quœ sunt divina ex tui animi sententia regeneran, Otummam det patrie liberalitatem, summam et admirandam hominis felici» tttím. Cui datum id habere quod optât, id esse quod velit. Bruta smutatquo naseunturid secum afferunt, ut ait Lucilius (dans Non. 78, H) e butgm matris quodpossessura sunt ; supremi spiritus aui ab inilio aut poîomox id suerunt quod sunt futuri in perpeiwis œtemitates. Mascenti homini omnifarîa semina et omnignœ vita geimina indidit pater : quœ quisque excoluerit illa adolescent etfruclus suos/erent in ilio. Si vegelatia, planta fiel, si sensuedia, obbruteseet, si rationalia, cœleste evadet animal, si inlelteclualia, angelus erit et deifiUus et si nulla erealurarum sorte eontentus in unitatis centrum fum se receperit, tmvs cum dea Spiritus factus in solitaria patris ealigino qui CSt super oaaia emuiitutus omnibus antestabit. Ce discours se trouve dans les Commentationes Joh. Pici sans titre particulier ; ce n’est que plus tard qu’on y ajouta celui de De Aominie dignitate. Ce titre n’est pas tout à RUt exact, car uue des parties principales du il. 23