«4 SECONDE me uno togalo duce et imperatore , seJe" tur. Quod ego sic administrabo , Quirites » ut si uUo modo fieri poterit , ne improbus quidem quisquam in bac urbe pœnam sceleris sufFerat. Sed si vis manifestae audaciae, si impendens patrise periculum me necessariô de bac animi lenitate deduxerint ; illud profectô perficiam , quod in tanto , et tam insidioso bello vix optandum videtur , ut ne quis bonus intereat , paucorumque pœnà vos jam omnes salvî esse possiiis» . Quoe quidem ego neque meâ prudentià , neque humanis consiliis fretus poliiceor vobis, Quirites : sed multis , et non dubiis Deorum immortalium significationibus : quibus ego duclbus in banc spem sententiamque sum ingressus : qui jam non procul , ut quondam solebant, ab extero hoste, atque ionginquo^ sed hîc prsesentes suo numine atque auxilio sua templa, atque urbis tecta defendunt : quos vos, Quirites, precari , venerari , atque implorare debetis, ut quam urbem puîcberrimam florentissimamque esse voluelunt, banc omnibus bostium copiis, terra mariqae superatrs , à perditissimorum Ciium nefario sceiere défendant. (i) Il y a en latin , me uno togato duce ; et cette dr« «oujiUace de n’avoir pas quitté la robe qui se portoik ea. %%-vvv
