Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/154

La bibliothèque libre.
Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

3 34 QUATRIÈME que hoc genus pœnœ 5sepè in improbos Cives in hac PœpuLlica esse usurpatum recorJatur. Aller inteiligit, moi tem à Diis immortalibus non esse supplicii causa constilatam : sed aut necessliatem natu— rœ, aut laboium ac miseriarum quietem esse. Itaquè eam sapienies nunquam inviti, fortes etiam ssepè libenter oppetiverunt. Vincula vero , et ea sempiterna , certè ad singularem pœnam nefarii scelerls inventa sunt ; iraque municipiis dis— pertiri jubet. Habere videlur ista res iniquitatem, si imperare velis : diiBcultatem, h’i rogare. Decernatur lamen, si placet. Ego enim suscipiam, et, ut spero, reperiam, qui id, quod salutis omnium causa slatueritis, non putet esse «uœ dignitatis recusare. . Adjungit gravem pœnam municipibus, si quis eorum vincuia ruperit : horribiles custodias circumdat, et digna scelere hominum perditorum sancit, ne quis eorum pœnam , quos condemnat , aut per Senalum, aut per populum levare possit. Eripit etiam spem, quae soia hominem in miserils consolari solet..Bonaprœtereà publicari jubet : vitam solam relinquit nefariis hominibus : quam si eripuisset, multas uno dolore , animi atque corporis, et omnes scelerum pœnas ademisset. Itaquè ut aliqua in vita formido improbis esset po— sita, apud Inferos ejusmodi quaedam illi anliqui supplicia impiisconstituta esse volueran-t ; quod videlicet intelligebant, hi»