i3f» QUATRIÈME remotîs non esse rnorlem ipsarn perlime»cendam. V. Nunc, P. C, ego meâ video quid inters ;L Si eriti& secuti sentenûam. C. Cœsaris : quoniam hanc is in Republica viam , quce populaiis habetur, seculus est, fortassè minus erunt, hoc auctore et cognilore hujusce sentenliee, mihi populares impetus pertimescendi. Sln illam alleram : nescio, an ampliùs mihi negolii conlrahatur. Sed tamen meorum peiiculonim raliones utilitas Reipublicee vincaL Habemus enim à C. Caesare, sicut ipsius dignilas, et majorum ejus ampliludo postulabat , sententiam , tanquam obsiuem pcrpeluse in Rempubiicam voluntatis. Intel— lecliim est, quid intersit inter lenitatem concionatorum, et animum verè popularem, saluli populi consulentem. lo. Video de istis, qui populares haberi volunt, abesse non neminem, ne de capite vide.licet Civium Romanorum sentenûam ferai. Is et nudius lertius in custodi ; im Cives Romanos dédit , et supplicalronem mihi decrevit, et indices heslerno die maximis prœmiis aiFecit. Jam hoc nemini dubium est, qui reo custodiam, quaesitorî gratulationem, indici prœmium decrevit, quid de tota re et causa judicàrit. At verè C. Csesar intelligit, legem Semproniam esse de Civibus Romanis constitutam : qui autem Reipublicœ sit hostis , eum Civem esse nullo modo posse :
