τῶν Τρώων. Τῶν δὲ συγκριτικῶν τύποι εἰσὶ τρεῖς, ὁ εἰς τερος, βραδύτερος, καὶ ὁ εἰς ων καθαρὸν, οἶον βελτίων, καλλίων, κρείων· ὁ εἰς σων, οἶον ἥσσων. Ὑπερθετικὸν δέ ἐστι τὸ κατ’ ἐπιτασιν ἑνὸς πρὸς πολλοὺς παραλαμβανόμενον ἐν συγκρίσει. Τύποι δὲ αὐτοῦ εἰσι δύο, ὁε εἰς τατος, οἶον ὀξύτατος, καὶ ὁ εἰς στος, οἶον μέγιστος, ἄριστος. Ὑποκοριστικὸν δέ ἐστι τὸ μείωσιν τοῦ πρωτοτύπου δηλοῦν ἀσυγκριτως· οἶον ἀνθρωπίσκος, λίθαξ, μειρακύλλιον. Παρώνυμον δέ ἐστι τὸ παρ’ ὄνομα ἢ ὡς ἐξ ὀνόματος ποιηθὲν, οἶον Θέων, Τρύφων. Ῥηματικὸν δὲ ἐστι τὸ απὸ ῥήματος παρηγμένον, οἶον Φιλήμων, Μνήμων. Σκήματα δὲ ὀνομάτων εἰσὶ τρία, ἁπλοῦν, σύνθετον, παρασύνθετον· ἁπλοῦν μὲν, οἶον Μέμνων, σύνθετον δὲ, οἶον Ἀγαμέμνων, παρασύνθετον δὲ, οἶον Ἀγαμμεμνονίδης, Φιλιππίδης. Τῶν δὲ συνθέτων διαφοραί εἰσιν ἐκ τῶν δύο τελείων, ὡς χειρίσοφος·
գոյն քան զգեթացիւն։ Եւ բաղդատականացն գաղափարք են երկու, նիգոյն. հիբար. արագագոյն, յամրագոյն. և գին. որգոն. սաստկագին ուժգին։ Եւ գերադրական է մակսաստկու ի միոյ առ բազումս յարառոցեալ ըմբաղդատութեամբ. և գաղափարք են նորա երկու, նեղն, որգոն, արագեղ, յամրեղ, և նելին, որպիսի, սքանչելի, զարմանալի։ Եւ փաղքուշական է որ զնուազութիւն նախագա- ղափարին յայտնէ, որ գոն. այրիկ, քարուկ, խոճքորակ քաղակ։ Յարանուն է որ յարանուն ինչ քերթոցեալ է, որպիսի. տիրիճան, խրախճան։ Բայածական է որ յըմբայէ ածանցեալ է, հիբար. սիրուն, իմաստուն, մարթուն։ Եւ ձեւք անուանց են երեք. պարզ, բարդ, յարաբարդ, պարզ՝ որգոն. մանան. և բարդ, որզան. քաջ մանան. և յարաբարդ՝ որպէս քաջ մանուել։ Եւ բարդիցն զարմանա-զանուիք են չորք. քանզի են ՚ի նոցէ՝ որ յերկուց աւարտեցելոց են, որզան. նորայր. և են որ ներկուց ըմպակասեցելոց. որպիսի իմաստնապատում. և են որ ըմպակասե-
