αἱ δὲ ἀπὸ λειπόντων, ὡς Σοφοφκλῆς· αἱ δὲ ἀπολείποντος καὶ τελείου, ὡς Φιλόδημος· αἱ δὲ ἐκ τελείου καὶ ἀπολείποντος, ὡς Περὶκλῆς. Ἀριθμοὶ δὲ τρεῖς, ἑνικὸς, δυϊκὸς καὶ πληθυντικός· ἑνικὸς μὲν οἶον Ὅμηρος, δυϊκὸς δὲ τὼ Ὁμήρω, πληθυντικὸς οἰον Ὅμηροι· εἰσὶ δὲ τινες ἑνικοὶ χαρακτῆρες καὶ κατὰ πολλῶν λεγόμενοι, οἶον δῆμος, χορὸς, καὶ πληθυντικοὶ κατὰ ἑνικῶν καὶ δυϊκῶν· ἑνικῶν μὲν, ὡς αἱ Ἀθῆναι, Θῆβαι, δυϊκῶν δὲ, ὡς ἀμφότεροι. Πτώσεις δέ εἰσιν ὀνομάτων πέντε· ὀρθὴ, γενικὴ, δοτικὴ, αἰτιατικὴ καὶ κλητικὴ. Λέγεται ἡ μὲν ὀρθὴ, ὀνομαστικὴ καὶ εὐθεῖα· ἡ δὲ γενικὴ, κτητικὴ καὶ πατρική· ἡ δὲ δοτικὴ, ἐπισταλτικὴ· ἡ δὲ αἰτιατικὴ, κατ ' αἰτίαν· ἡ δὲ κλητικὴ, προσαγορευτική. Ὑποπέπτωκε δὲ τῷ ὀνόματι ταῦτα, ἃ καὶ εἴδη προσαγορεύεται· κύριον, προσηγορικὸν, ἐπίθετον,
ցելոյ եւ նաւարտեցելոյ, որպիսի. սիրամարգ. եւ են որք ՚ի լիոյ եւ ՚ի պակասելոյ. որպիսի. մարդիթ։ Թիւք են երեք. եզական. երկաւորական եւ յոքնական, որգոն. պետրոս, պետրու, պետրոսք։ Եւ են ոմանք գծացք եզականք եւ ՚ի վայրն բազմաց ասացեալք, հիզան. տոհմ, պար, ամբոխ. եւ յոքնականք՝ եզականացն եւ երկականաց ասացեալք, որգան. խոյարունք։ Հոլովք են անուանց վեց, ուղղական, սեռական, տրական, առաքական, հայցական, հոշական. եւ ասի ուղղականն՝ անւանական եւ պարզ. եւ սեռականն՝ ստացական եւ հայրենի. եւ տրականն՝ պատւիրական. եւ առաքականն՝ ցուցական. եւ հայցականն՝ խնդրական, կամ ըստ հելլենացւոց լեզուին՝ փաստական, եւ հոշականն՝ առասական։
Ենթանկաւ անուանբք եւ այսք՝ որք եւ սոքա տեսակք կոչին (եւ են), իսկ. առասական. մակդիր. առինչունակ.
