Te sancto stupet usque metu, nilque amplius audet.
Tot memoranda pudet premere, et, Rex magne, necesse est,
Ni mihi des spatium, ac celeri minus impete vincas.
Quis tuum, lectis tibi tot per altas
Et nives palmis, agit ardor agmen ?
Quis Deus nutu quatere addit, instar
Fulminis, arces ?
Te simul videre, tibi feroces
Sequani parent ; rapidusque subdis
Ipse quæ longis neque subdat annis
Oppida Mavors.
Musa te, donec remees, sonare
Gestiens, frustra bibit aure famam ;
Assequi nec fas tua tot sagaci
Prælia sensu.
Gressibus mi mens stupet ægra tantis ;
Ac licet totum tibi me dicarit,
Te pavens spectat, mea nil et ultra
Pieris audet.
Digna tot fatu pudor est silere, et,
Magne Rex, cogar : breve fac anhelæ
Otium Musse, celeresque pualum
Siste triumphos.
