Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, II.djvu/88

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

54 Correspondance. i, 375-376.

cauitatem habeat anguftam, ita vt noi^ prsebeat libe- rum tranfitum fanguini, eo cafu non ligatus etiam motum iiftet, atque ideo putas venas non pulfare, &c. Siue intus à tubulo liber fanguinis tranfitus impedia- tur, fiue foris à circumiedo aliquo corpore arteriam 5 comprehendente id ipfum fiât, perinde eft, vti puto. Atqui I quantumcumque à corpore extrinfeco anguf- tentur arterise & comprimantur, modo non penitus collidantur & conflringantur tunicse, motus non au- fertur. Eft hoc certiffimum, ergo, &c. Quae de viua 10 cuniculi fedione aflfers vera funt, & Gal(enus) quoque in lib. de adminift(rationibus) anat(omicis) idem pro- didit, admirans quomodo bafis cordis vltimo pulfet.

Ad tertium inquis : etfi in cordibus pifcium non magnus calor fentiatur, eft tamen illic maior quàm in 1 5 alijs eorum membris. Sic ita : non tamen eft tantus, vt poiTet fanguinem pifcium rarefacere,& quidem tam celeriter. Manus noftrse multo funt cordibus pifcium calidiores, at hae fanguinem pifcium continentes id non faciunt. 20

Confugis deinde ad fermentum cordiale, quod rare- faciet fanguinem, quod fermentum vereor ne figmen- tum fit. Et vt non fit, quomodo, inquam, tam celeriter rarefaciet? hoc enimuerô contra naturam geniumque fermenti eft. Hsec igitur explicari adhuc defidero, fi 25 lubet. Si operse pretium non videatur, & fatis expli- cata putes, fuperfede, & conabor per me tua conco- quere. Caetera quae dicis pro circulatione fanguinis, fatis bene fe habent, neque ea fententia valde difplicet.

�� �