i86 Correspondance. h, >5-i6.
cuipiam videretur, te refponjione illujîraturum, ingra- tum tibi fore non exijîimaui, fi ohlato heneficio vterer, idque à te pojîulare auderem, vt quem in omnibus fere, quœ de prima Philofophia docuijîi, tecum plané confen- tientem habes, vno aut altero, qui fuperejî, fcrupulo libe- 5 rare non graueris, quos, ne te amplius morer, breuiter exponam.
DE MENTE HUMANA.
Quœ de mentis à corpore dijîinélione dijferuijîi, certè clara, perfpicua, diuina mihi videntur, atque vt veritate lo nihil antiquius, eadem fere à S. Augujlino, toto penè libro 10 de Trinitate, fed maxime capite lo, luculenter ejjfe difputata non fine magna voluptate percepi.
Id vnum me mouei, quod in refponfonibus ad obi. quintas, p. Soj editionis Solianœ^, humanam nunquam i5 mentem non cogitare afferas, eo \ quod fit fubfîantia cogi- tans; quàd autem non recôrdemur cogitationum quas ha- buit in vtero matris vel in lethargia, inde prouenire, quàd ad recordationem cogitationum quas habuit mens, quam- diu corpori efi coniunéîa, requiritur, vt quœdam ipfarum 20 vefligia in cerebro impreffa fnt, ad quœ fe conuertendo, fuefe applicando, recordetur : mirum autem non effe, fi cerebrum infantis, vel lethargici, vefiigijs ifiis reci- piendisfït ineptum.
At enim in mente noftra duplex memoriœ vis neceffa- 25 rio admittenda videtur : altéra merè fpiritualis, altéra quœ corporeo organo indigeat. Sicut duplex cogitandi vis,
a. Page 507 de la i« édit. (Paris, Soly, 1641), ou p. 418 de la 2» (Amsterdam, Elzevier, 1642).
�� �
