47-48. MeDITATIONES. TeRTIA. ( I
pio, inefTe judicavi. Ac proinde hîc nulla de iis diffi- cultas efle poteft; fed omnino eft concludendum, ex hoc folo quôd exiftam, qusedamque idea entis per- fediffimi, hoc eft Dei, in me fit, evidentiffime demon- 5 ftrari Deum etiam exiftere.
Supereft tantùm utlexaminem quâ ratione ideam 57 iftam a Deo accepi; neque enim illam fenfibus haufi, hec unquam non expedanti mihi advenit, ut folent rerum fenfibilium idcae, cùm ift?e res externis fen-
10 fuum organis occurrunt, vel occurre|re videntur; nec etiam a me effida eft, nam nihil ab illà detrahere, nihil illi fuperaddere plane poflum; ac proinde fuper- eft ut mihi fit innata, quemadmodum etiam mihi eft innata idea mcî ipfius.
i5 Et fane non mirum eft Deum, me creando, ideam illam mihi indidifle, ut effet tanquam nota artificis operi fuo impreffa; nec etiam opus eft ut nota illa fit aliqua res ab opère ipfo diverfa. Sed ex hoc uno quôd Deus me creavit, valde credibile eft me quodam-
20 modo ad imaginem & fimilitudinem ejus fadum eft'e, illamque fimilitudinem, in quâ Dei idea continetur, a me percipi per eandcm facultatem, per quam ego ipfe a me percipior : hoc eft, dum in meipfum mentis aciem converto, non modo intelligo me efte rem in-
25 completam & ab alio dependentem, remque ad ma- jora & majora five meliora indefinite afpi rantem ; fed es fimul etiam intelligo illum, a quo pendeo, majora ifta omnia non indefinite & potentiâ tantùm, fed reipfâ infinité in fe habere, atque ita Deum efte. Totaque
3o vis argumenti in eo eft, quôd agnofcam fieri non pofle
a. Voir t. V, p. i56.
�� �
